İşte anahtar kelime bu;hayatın özü,büyük sırrı;olmazsa olmazı; Unutmak.Eğer unutmak diye bir şey olmasaydı ,yaşamda olmazdı.İnsan ,unutmadan hayatını sürdüremez”
Onu yalnızca dokunarak yalnızca koklayarak bile tanırdım;kör olsam bile nefeslerinden ayaklarını yere vuruşundan tanırdım.Ölmüş olsam bile,dünyanın sonu gelmiş olsa bile tanırdım onu.
Kiesewetter’in Mantık eserinde şu önermeyi öğrenmişti:”Caius bir insandır,insanlar ölümlüdür,bu nedenle Caius da ölümlüdür “Bu,konu Caius olduğunda İvan İlyiç’e her zaman doğru gelmişti ama konu kendisi olunca doğru gelmiyordu.