“Şunu anlayın ki, asıl korkunç olan artık köpek kalbi değil, insan kalbi taşıması.”
Sayfa 113Kitabı okudu
“Her konuşanın insan olmayacağını bilmeniz gerekirdi”
Kadının o günkü oturuşu gözünün önünde canlandı; lambanın gölgesinde karanlıkta kalmıştı, hem yakın hem uzaktı, sevdiği ve ulaşamadığı kadın; yüreğinin o gün heyecandan nasıl çarptığını bir anda hissetti, kadının mısranın ahenkli dalgasında titreşen sesi çalındı kulağına, şiirde -yalnızca şiirde bile olsa- “özlem” ve -başka dilde ve başkaları için söylenmiş bile olsa- “aşk” deyişini duydu, o sesten, onun sesinden bunları duymak sarhoş edeciydi.
Sayfa 51Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bu şiiri yıllardır nasıl unutmuştu, evde yalnız kaldıkları ve yalnız olmaktan akılları karışınca tehlikeli konuşmalardan kaçıp kitapların tehlikesiz dünyasına sığındıkları; bazen derin duyguların açık itirafının çalılıklarda yanan ışık gibi sözcüklerin ve melodilerin ardında birdenbire parladığı, çılgınca ışıldadığı itirafın kendi var olmasa da mutluluk verdiği o akşamı nasıl unutmuştu? Bunca zaman nasıl unutabilmişti? Dizeleri gayriihtiyari içinden okuyup tercüme etti:
Issız eski parkta karlar içinde,
Arıyor geçmişi iki gölge
Dans le vieux parc solitaire et glacé Deux spectres cherchent le passéKitabı okudu
Gayriihtiyari kadının kolunu tuttu, sıcak bir şey hissetmek istiyordu; aşk, tutku, iyilik, merhamet, yatıştırıcı bir duygu arıyordu…
Sayfa 44Kitabı okudu
“Bunlar eski meseleler, hiç dokunmayalım. Zaman nerede kaldı?”
“Zaman bizim içimizde” dedi adam kararlı bir sesle…
Sayfa 38Kitabı okudu
Onsuz kalmanın düşüncesinin bile onu acıyla, ölüm benzeri bir duyguyla paramparça ettiğini hissetmişti.
Sayfa 15Kitabı okudu
“Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.”
~G~
Sayfa 164Kitabı okudu
“Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?”
Sayfa 164 - ~G~Kitabı okudu
“Bir insana bir insan herhalde yeterdi.”
Sayfa 150 - ~G~Kitabı okudu
“Halbuki ben ne kadar saçma olursa olsun, yan yana bulunduğumuz zamanı durup kalmasını, asla bitmesini temenni ediyorum. “
Sayfa 143 - ~G~Kitabı okudu
“Seni seviyorum… Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum… Seni istiyorum…”
Sayfa 139 - ~G~Kitabı okudu
“Bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.”
Sayfa 130 - ~G~Kitabı okudu
“O beni birden bire sessiz ve karanlık dünyamdan ayırmış, ışığa ve sahiden yaşamaya götürmüştü. Bir ruhum bulunduğunu ancak o zaman fark etmiştim.”
Sayfa 124Kitabı okudu
“Nasıl oluyor da bir insan diğer bir insanı bu kadar çok mesut edebiliyor?..”
Sayfa 113 - ~G~Kitabı okudu
“Sevmek ve hoşlanmak başka, istemek, bütün ruhuyla, bütün vücuduyla, her şeyiyle istemek başka… Aşk bence bu istemektir. Mukavemet edilmez bir istemek!“
Sayfa 108 - ~G~Kitabı okudu
“Fitnat Hanım ise Talat Bey’e darılmamıştı. Hiç insan kendi ruhuna darılır mı?”
Sayfa 75Kitabı okudu
“Hem sevmek hem de sevdiğin kişi tarafından sevilmek! Dünyada bundan iyi bir şey yoktur.”
~G~
Sayfa 14Kitabı okudu
“İnsan bedbahtlığını da, bahtiyarlığını da kendi meydana getirir…”
Sayfa 186Kitabı okudu
“Ruhperver bir hasret-i safvetle teshin etti”
“Ruhu besleyen saf bir sıcaklıkla ısıttı”
Sayfa 186Kitabı okudu
“İnsan, kader ve sevinç zamanlarında kalbinin katlanabileceğinden fazlasını diğer hassas bir kalple paylaşmak ister.”
Sayfa 36Kitabı okudu
“Gözyaşı dökme lütfen. İyi bir ıstırabın ziyan olmasıdır bu.”
Sayfa 113Kitabı okudu
“Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.”
Sayfa 69Kitabı okudu
