“Ölüm hep yanı başımızda değil mi?
Bizim aklımızdan atmamız ölümü uzaklaştırmıyor.Biz kendimizi ölüme uzaklaştırınca ölüm de bize uzaklaşıyor sanıyoruz ama nafile.Ölüm bir adım ötede zaten.”
Kör yarasalar kafamın içinde bir sürü halinde dönüp duruyor,aydınlığın masumiyetini tarumar ediyor ve acıtan yerlere tutunup dinleniyorlardı.O kadar karanlık bir dünyada yaşıyordum ki,başka kuşların gelip yuva yapması beklenemezdi kalbimin köşelerine.