Zey

Zey
@zeyyice
9 okur puanı
Mart 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi.
Reklam
"Asıl iyilik tanımadıklarımıza yaptığımız iyiliktir; halbuki biz bütün hüsnüniyetimizi dostlarımıza saklayıp bunların dışında kalanları bir çırpıda ve kısa bir hükümle fena addediyoruz!"
Herkes ne diyecek?.. Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hâle sokmaktan başka ne yaptı? Bu yaşıma kadar en iyi zamanlarım tam manasıyla yalnız kalabildiğim günler olmuştu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben ikide bir de böyle oluyorum, bazen bütün insanların boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile... Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımda küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Taşıp dökülecek kadar kendi kendimi doyurduğumu hissediyorum. Kafamda, hiçbir şeyle değişilmesi mümkün olmayan muazzam hayaller, bana her şeylerden daha kuvvetli görünen fikirler birbirini kovalıyor... Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birini arıyorum. Bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman ne kadar hazin bir hal aldığımı tasavvur edemezsiniz. Kış günü sokağa atılmış üç günlük bir kedi yavrusu gibi kendimi zavallı hissediyorum.
Dünyada şimdi onunla yan yana bulunmamamız kadar mantıksız ve lüzumsuz ne vardır acaba?
Reklam
İnsanlar hadiseleri basitleştirmeye, bayağılaştırmaya ne kadar da meraklı.. Bütün hayallerimi bir aptalca laf berbat ediyor...
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi.
"Bana öyle geliyor ki, hakikaten yapabileceğimiz tek bir iş vardır, o da ölmek..."
Yalnızca ölümden korktuğu için yaşayabilir mi insan?
Sayfa 653Kitabı okudu
İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor!
Sayfa 579Kitabı okudu
Reklam
Herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım. Bir de bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini.
Sayfa 521Kitabı okudu
Tek kusuru,kendi iyiliği yüzünden her türlü ahlaksıza karşı aşırı dostluk göstermesiydi.
Sayfa 481Kitabı okudu
Her şey insanın içinde yaşadığı ortama, koşullara bağlıdır: Her şeyi belirleyen ortamdır, insansa bir hiçtir.
Sayfa 460Kitabı okudu
Ne çok şey önemini yitirmişti birdenbire ve ne çok yeni ve önemli şey ortaya çıkmıştı!..
Sayfa 369Kitabı okudu
Bence gerçekten büyük insanlar, büyük acılar çekmek zorundadırlar.
Sayfa 330Kitabı okudu
Namuslu insanım diye övünülür mü hiç? Herkes namuslu olmak zorunda değil midir?
Sayfa 261Kitabı okudu
Reklam
yapayalnızlığın,tek başına kalmışlığın sonsuz acılar veren karanlık duygularıyla doluvermişti birden yüreği.
Sayfa 125Kitabı okudu
Kendinden geçmek, her şeyi unutmak, sonra uyanıp yeni bir yaşama başlamak istiyordu..
Ağlaya sızlaya da olsa alışmışlar. İnsanoğlu denen aşağılık yaratığın alışamayacağı hiçbir şey yok galiba!
"Bu insanlar dünyada nasıl yaşamak lazımsa öyle yaşıyorlar, vazifelerini yapıyorlar, hayata bir şey ilave ediyorlardı. Ben neydim? Ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu?"
Sayfa 136Kitabı okudu
"Kafamda yalnız bir arzu geçiyordu:Ne pahasına olursa olsun,ona yakın bulunmak, ondan ayrılmamak...Öte tarafının buna lüzumu yoktu... Hiçbir insandan, bana verdiğinden fazla bir şey istemeye alışmamıştım..Buna rağmen içimde garip bir durgunluk vardı."
Sayfa 107Kitabı okudu
"Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu farkedince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırım.."
Reklam
"Şimdi onu nasıl inandırabilirim bütün bu süreyi onunla birlikte yaşadığıma? Onu unutmuş gibi yaşarken onu düşündüğüm? Anlamaz, görünüşe kapılır,anlamaz.Başkasına rastladığım için,bu yeni ilişkinin her şeyi unutturduğunu düşünür. Oysa her şeyi hatırlıyorum."