Zin
@zinnnnn
İnsana huzur veren gerçeklikten payına düşenlerdir.
212 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Her kuşak başka şey bulmaya eğilimlidir. Her birey de. Ama tarihte boy göstermiş bütün dileklerin hesabını yaparken ne tercih ifade edilebilir ne de red. Hiçbir ideal diğerlerinden ağır basmaz. Saflık, aptallık ya da cömertlik; her birinin yaşamaya izni vardır. Hiçbiri hata değildi, ama hiçbiri doğruda da değildi. Her dönem kendi yaşam tarzını bir mutlaklık gibi yaşar. Üstelik her dönem devasızca parça parçadır. Sükünet zamanında sıkıntıdan ölünür; kargaşa zamanında dehşetten ölünür.
Bireyler kendilerini sonsuzluk karşısında değil, çağdaşları karşısında tarımlar. Yaptıkları her şey başka türlü yapamayacakları şeydir. Her bir kişi, edimleri ve düşüncesiyle tam bir çakışmahalinde, kendinde vardır. Geçmişle gelecek kurmacadan başka bir şey değildir. Bu nedenle herkes haklıdır: Napoléon da Kazıklı Vlad da.*
Yine de, mutlak bir şimdiki zaman içinde yaşayanların hepsi saç- ma bir arzu [dor] içinde yok olup gider. Başka bir şeyi, özünde şimdiki ânın nihai gerçekliğinin ve gelmekte olanın yanılsama- sırın olduğu yeri de bu yüzden hiç durmadan tahayyül ederler.
Nihai yorgunluk: Olası bütün dünyaları hayal ettiğini sanmam.
Bir unutma anında, sefahat yengecine, kişilik zayıflığı ahtapotuna, bireysel alçaklık köpekbalığına, ahlaksızlık boğasına, ve budalalığın canavar salyangozuna teslim olan görkemli ruh!
Okur Takip Önerileri
Kendimi yalnızca hiçbir şeyin, boşluğun refaketinde iyi hissediyorum.
Belki ben de normal bir insanım ama ilgilendiklerim ne bu dünya üzerinde, ne de bu yüzyılda.
Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim.
Bütün bu bürokrasilerin bir planı ve vizyonu yoktur ve tam da bürokratik yönetimin doğası gereği bu böyle olmak zorundadır. İnsan bir nesneye dönüştürüldüğü ve bir nesne gibi yönetildiğinde yöneticiler de nesneler haline gelirler ve nesnelerin iradesi, vizyonu ve planı olmaz.
Hâlâ bu seyri tersine çevirecek vakit var mı? Bunu değiştirip, şartların bizi yönetmesine izin vermek yerine şartlara hâkim olmamızı başarmak mümkün mü? Sorunları, asla çözülemeyecekleri tek yolla —kaba kuvvetle, şiddetle ve öldürmekleçözmeye çalışmamızı sağlayan derinliklerimize kök salmış barbarlığın üstesinden gelebilir miyiz? Büyük zekâ içeren başarımızla duygusal ve ahlaki geriliğimiz arasındaki açığı kapatabilir miyiz?
...transseksüel yetişkinlerin geçmişinin yanı sıra anormal cinsel kimliğe sahip çocukların psikanalitik araştırması, ilk olarak Stoller (1975b) tarafından tanımlanan önemli modeller hakkında bilgi sağlar. Bu modeller şunları içerir: erkek transseksüeller için (temel kimlik olarak kendilerini kadın hisseden biyolojik erkekler), güçlü biseksüel kişilik bileşenlerine sahip bir anne söz konusudur; bu anne, pasif veya erişilebilir olmayan kocasından uzaktır ve kendi bütünlüğünü sağlamak için oğlunu sembolik bir tedarik unsuru olarak içine çeker. Oğlanın erkekliğini örtük olarak ortadan kaldıran mutlu ortak yaşam, onu hem anneyle aşırı özdeşleşmeye götürür hem de anne için kabul edilemez olan ve baba tarafından yetersiz bir şekilde modellenen erkek rolünün reddine yol açar. Kadın transseksüellerde, annenin reddedici davranışı ve babanın onların yanında olmayışı, kendini küçük bir kız gibi hissetmeyen kızı, yedek erkek olmaya ve annesinin yalnızlık ve depresyon duygusunu iyileştirmeye iter. Erkeksi davranışı, daha sonra umutsuzluğu artan ve aile dayanışmasının gelişmesine yol açan anne taratından teşvik edilmiş olur.
Eğer şimdiki zaman, sadece benimse, ben bir hiçimdir çünkü şimdiki zaman hiçliktir.
“Ben” diye adlandırılan şey yaratılmış ise iyi değildir ve bu yüzden dünyadaki her şey kadar bana karşı yabancı ve kayıtsızdır.
Beklenti, manevi yaşamın temelidir.