120 syf.
·
Puan vermedi
·
23 günde okudu
O sustukça rüzgar konuştu. Halının üstündeki tohumlar konuştu. Tohumların ruhu konuştu. En sonunda “Sözün ruhu var, değil mi Ez?” dedi. “Evet.” dedim. “Sözün ruhudur ruha değen. O ruh bazen yaşlıdır, bazen genç. Bazen yorgundur, bazen hırçın.”
Sayfa 28Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Kuru tahtanın can kazanması, sözü duyunca yumuşayan kalpleri anlatır. Özün toprak ama ateşin sebebi de sensin. Toprak olmaktan korkma. Toprak tamam olmaktır. İnsanın özü, topraktır.”
Sayfa 24Kitabı okudu
Geri çıkardılar beni eve, yatırdılar boyluca. Başıma bir bardak su koydular. Odada hiçbir şey yoktu. Bir ben, bir duvarlar. Ölüm her şeyi bir eder. Bir doğanı yerle bir. Uzak nehirler çağlıyordu kulağımda. Gözlerimi kapadım. Gökyüzünü görüyordum; ışıklı, büyük bir geceyi ağırlayan. Görüyordum toprak üzerinde öldüğümü ve ay olup gökte, dirildiğimi.
Sayfa 16Kitabı okudu