dinozor avlayan insan
Beş yüz bin yıl öncesindeki homo sapiens türünün et yediği biliniyor fakat yetenekli avcılar mı yoksa leşçi mi oldukları kesin değil. Sonrasında yüz bin yıl öncesinin avcı insanlarının da küçük omurgalı hayvanları avladıkları biliniyor ama avcı erkeklerin grup halinde büyük hayvanları avladıklarına ilişkin kanıt yok gibi. Yine de filmlerden de hatırladığımız gibi dinozor avlayan güçlü insanların varlığına çok inanmışız. Hatta avcı insanın marifetinden etkilenen erkek antropologlar insan evrimini bu avcılık marifetine bağlamışlar. Öyle ki kadınların şempanzelerinkinin aksine gizli yumurtlama yani menstrual döngü geliştirmeleri, erkekleri cinsel rekabete sokup av işbirliğini bozmamak için olduğunu kabul etmişler. Halbuki menstrual döngü daha çok erkekleri yakında tutma ve yavru bakımına katkı sağlama ile ilişkilendirilir. Sonuç olarak üzücü haber insanlar pek de sanıldığı gibi usta avcılar değillerdi.
(sayfa 43'ten hareketle)
Üçüncü Şempanze
Steven Weinberg:
“Matematikçilerin daha sonra fizikçilerin yararlı bulacakları formel yapıları, zihinlerinde böyle bir hedef olmamasına rağmen, matematiksel güzellik hissi (duyusu) ile geliştirmeleri çok gariptir… Fizikçiler, genellikle matematikçilerin, fiziksel teoriler için gereken matematiği öngörebilme yeteneklerini epey esrarengiz bulurlar. Bu, Neil Armstrong’un 1969’da Ay’ın yüzeyine ilk adımını attığında, ay tozunda Jules Verne’nin ayak izlerini bulması gibidir.”
Devleti enine boyuna demokratik ilkeler doğrultusunda düzenleyip mutlak ifade özgürlüğüne ve ciddi ölçüde inanç özgürlüğüne izin vermek şarttır. Hükümetin bütün meselesi özgürlüktür. Hükümetin amacı; insanların zihinlerini ve bedenlerini güven içinde geliştirmeleri ve akıllarını serbestçe kullanmalarına imkan sağlamaktır. Nefret, öfke ve hilebazlıkla işi olmamalı veya insanlara kıskanç ve adaletsiz gözlerle bakmamalıdır. Devlet yetkililerinin dine karışma hakları vardır hatta bunu yapmalıdırlar. Zira din, din adamlarının eline bırakılamıyacak kadar tehlikelidir. Fakat devlet müdahalesi tek bir amaçla yapıldığında meşrudur.
Baruch Spinoza