‘Asla Vazgeçme Asla’ kitabını bitirmekten ve yazarla ilk tanışmamı gerçekleştirmiş olmaktan geliyorum. Yazarımızın elini yaşlı birinin avucunun içine alıp ‘Sen konuştukça umut ışığı oluyorsun bize sakın susma...’ demesi kadar belki onunla bir temasım olmadı ama en az onun kadar o teması kitap sayfalarında buldum. Kitabın diğer sayfasına çabucak geçmek isterken kendi hayatımda tam olarak neredeyim sorusunu sürekli sorduğum için yavaş ilerledim. Herkesin kendine göre mücadelesi var ve bu en başında en yakınında başlıyor ailesinde, arkadaşlarında, yakın çevresinde... bu mücadeleyi kazananlar, çabalayanlar ve hala yerinde sayanlar olarak üç gruba ayırabiliriz sanırım. Kitaptan aldığım lezzet hiç bitmesin istedim o nasıl güzel tecrübeleri aktarma şeklidir. Kitaplarla, dizilerle ve filmlerle aram iyi olduğu için tüm bunların üstüne alıntılar, önerilerde eklenince parmaklarını yemek deyiminin anlamını kitap için uyarlayabilirim sanırım. Ve bu kitap veremediğim çoğu kararımda etkili olacak. Evet hepimizin bir akıl hocasına ihtiyacımız var. Yol gösteren, destekleyen, fikir alışverişi yapabilen... bu kitapta benim için öyle oldu diyebilirim.
Kitap bittikten sonra iyimserliğiniz artacak, mücadelenizde karar kılıp anlam kazandıracaksınız... Keyifli okumalar dilerim
