Bir katliam başlıyor kafamda
Lif lif koparıp atıyor
Bir örsün üzerinde demiri dövmek gibi
Kulaklarımda çınlıyor mahşeri kalabalık
Yine de ürkütemez
Örseleyemez beni yalnızlık
Bir gece sabaha karşı
en kilitli kapılarım açılacak
yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
ne sensiz kalırsam korkusu
ne kitaplarda okuyup altını çizdiklerim
ne alkol tutabilecek beni
ne ölüm telaşı
Onun olan her şey elimden alınmış
Bir de ağlamasın diye azarlanmış
Küçük bir çocuğum sanki
Ağlasam ağlayamam
Göğsümün ortasında bir ateş
Beni cayır cayır yakmıyormuş gibi davranamam.
#Meneviş