Biri vardı; bana kendimi çok önemsiz ve değersiz hissettirmesine rağmen vazgeçmedim.
"bugün orada da cumartesi mi?
sen de beni, benim kadar özledin mi?
aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek..
ne kadar acı, ne kadar komik
ve bana ait değil mi ..."
Öylece kaldırıp attım hayatımın en ücra köşesine.
Göz görmez ama nerde olduğunu bilirsin
Bazı yaralar öyledir çünkü.
Kanar,kan durmaz dikiş atarsın.
Kabuk bağlar,sonra kabuk düşer iz kalır..
.Sen de öylesin.... Diyecek bir kişi yokkk🤷😀😀
Okur Takip Önerileri
Uyandım... Yaşadığıma bir daha şükrettim. Birazdan kalkacaksın, odan can bulacak. Eşyalar kirpik kirpik uyanacak, aynan bayram yeri. Su değil, parmakların akacak musluktan. Terlikler ayaklanacak, giyindiğin her şey teninle sarhoş. Pencere, korunun rüzgârıyla öpecek ensenden. Işık, ışığa karışacak. Ben, bütün bunların ortasında, titreyerek bakacağım sana. İnsan nasıl ağlamaz bu büyük masala.
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Stefan Zweig
Sanmak ile olmak arasındaki uçurumdan hep nefret ettim! Sanmak, içinde umutlar, düşler ve heyecanlar vaat eden çok boyutlu bir kavramken, olmak gerçeğin sert, kalın, köşeli ve katı üç boyutunu taşır yalnızca...
Sen yeter ki içinden de olsa bir, seni seviyorum de; benim kulaklarım çınlasın kafi.
Cemal Süreya
kalbimin evet demedigi hicbir yere sureklemedim ayaklarimi.. o soyledi, ben yurudum! belki de bu yuzden geriye donup baktigimda pismanlik duymuyorum...
Sarılmayı bilir misin .. ? Sahiplenmeyi , SahipLendiğinde Sadık kalmayı .. !Sen bilir misin aşık olmayı..Sadakati .. ? Kör olmayı, tek olmayı .. ? bölünebilir misin ikilere, üçlere .. gerekirse binlere .. Yapabilir misin..? Gerçekten Sevebilir misin.. ? " Sevmenin Denemesi " olmaz .. !... Unutma ... Ya Çok Seversin'...... .bir Kere ' yada 'hiç Sevmezsin.........
Farid Farjad'ın şu cümlesini çok seviyorum: “Sevmek sıradışı ya da kahramanca şeyler yapmak değil, sıradan şeyleri hassasiyetle yapmaktır”
Belkilerle doldurdum hafızamı ben hep. Belki olur, belki gelir, belki sever, belki öper, belki işte.. hep belki..
Seni nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüten o derdi kime nasıl anlatacaksın.
“Aşk bir bela mıdır, bir şifa mı..?”!*
(Butimar/ Kaan Murat YANIK)
Hayatımın kimin nerede olması gerektiğini en iyi bildiğim dönemindeyim. Kafamın ve kararlarımın en net olduğu, kalbinden ve sevgisinden emin olduğum insanlarla beraber olduğum bir döneminde. Her şey en kötü haliyle bile çok güzel geliyor böyle olunca. Sıfır şüphe ve belirsizlik.
82 sene önce tenis maçı izlerken fotoğrafı var, yüzerken fotoğrafı var, sahilde kumda otururken, kürek çekerken, ata binerken, konser izlerken, zeybek oynarken, dans ederken, heykel incelerken fotoğrafı var.
Salıncakta çocuk gibi gülerek sallanan fotoğrafı bile var.
Kıyafetlerine bakıyorsun sanırsın dünya moda ikonu !
Hayvanlarla fotoğrafları var, çocuklarla, köylülerle...
Kalbine kurşun yemişliği de var, ülkesi için savaştan savaşa koşmuşluğu da…Aşık olmuşluğuda var..
Oturup rakı içmişliğide,,,,
Dua etmişliğide var vaaz vermişliği de....
Bana yeniden üniformamı giydirtmeyin deyip ultimatom vermişliğide var. Birçok ülke liderini sofrasında ağırlamışlığı da var...
Ne acıdır ki "Evde yiyecek kalmadı oğul diye mektup yazan Anacığına bu para milli mücadelenin parasıdır vatanı kurtarmak için topladık konunun ehemmiyeti büyük size şuan para gönderemem. Anacığım şimdilik evdeki halıları satın demişliği de var.. .kaç babayiğit yapabilir bunu?
Ha birde;
Bize uymuyor ilgilenmiyoruz ama düzenleyip yeniden Göndersinler bakarız deyip Birleşmiş Milletler Cemiyeti kurallarının değişmesine sebep olmuşluğu da var...
Müzeyyen Senar, Safiye Ayla seven ve dinleyen bir Ata…
Onun getirdiği alfabe ile ona hakaret etmeye çalışanların çoğaldığı şu günlerde 82 sene önce ölmüş,
“Benim manevi mirasım akıl ve bilimdir” diyebilmiş bir Ata’mız hala ışık oluyor bize..