İNSANOĞLU
Çöktü mü kara gölgeler
Susar kalbin sesi,
Duyulur kederin hüznü..
Dilsizdir yaralar
Yakar kor ateşi gibi..
Yapmacık tebessümlü bir yüz ifadesinde gizlidir
Hasret sancısının izleri..
Zayıf bir ruhun gözyaşlarıyla açılır umut çiçekleri..
Sonbaharın samimiyeti böler mutlu düşleri..
Acıyla beslenir insan
Beden çökerken
Ruh, yücelik merdivenlerini çıkar..
Varoluş sancılarıyla tökezler insanoğlu,
Ve en çok mutluyken hüzünlüdür aslında
Endişesi içindedir mutluluğu kaybetmenin..
Kelebek kanadı hafifliğindeki rüyalara koşar insanoğlu..
🌴🌷🌴