Kendi kendine yeni bir sayfa açmak diye ifade ettiği yeni bir yaşama başlardı. Fakat dünya nimetleri onu her seferinde tuzağa düşürür ve kendisi hiç farkına varmadan yine uçarı , genellikle de eskisinden daha alçak bir hayatın içine düşerdi.
Şarkı yazmayı planlayamazsın.Bir şarkı yazmak için kendini belli bir ruh haline sokamazsın.Şarkı yazma esini insana herhangi bir anda gelebilir,çünkü müzik duygulardan oluşur.
Axis albümünde daha yumuşak şeyler var,insanların istedikleri taktirde üzerinde düşünebilecekleri daha çok şey.Gitar bağlamında daha sessiz,bunun nedeni bazı yerlerde sözleri ön plana çıkarmamız.
Fakat benim sound'umun sırrı bizim Lamba Roger olarak bildiğimiz (Roger Msyer) evcil bilim adamamızın elektronik dehasında yatar.Roger devlet kurumunda çalışan bir elektronik mühendisi ve bir pop grubuyla çalıştığı duyulursa muhtemelen işinden olur.Roger daha özgün bir ton elde edebilmek için gitarımı tekrar düzenledi ve muhteşem bir fuzz tonu elde etti.
Fakat asıl ilgi duyduğum şey gitar değil.İnsanlara iletmeye çalıştığım müziğim.Müzik çok ciddi bir iş benim için.Söylemek istediğimi söyleme biçimim.Sesler duyuyorum ve onları ben bir araya getirmezsem kimse getirmeyecek.
En büyük sorunum ne biliyor musun? Fotoğraf makinesine baktığımda içimden gülümsemek gelmiyorsa gülümseyemiyorum.Yapamıyorum,mutlu olmam emrediliyormuş gibi bir şey!
Farklı türde müzikleri küçük kategorilere ayırmanın yanlış olduğunu düşünüyorum.Farklı türde müzikler için belli adlar olması gerekmiyor aslında.Grubun adı yeterli olmalı,öyle değil mi? Küçük bişey duyup "Hey,bu güzel sanki" diyebilirsin.
Bana Sorarsanız ritim gitar her şeyi yavaşlatır,çünkü ne istediğini ona tam olarak göstermek zorundasın.Bir şey yapmak istiyorsan,en iyisi kendin yapmandır.Öyle değil mi?