Baran AYYILDIZ
@AAbdullah
262 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir insanın kendiyle ve diğerleriyle sohbet içine girebilme becerisine onun en önemli olgunlaşma mertebesi olarak bakıyorum. İnsanın insan olmasını önemseyerek, onun insan olmasına hizmet etmenin bir tek yolu var; onunla sohbet içine, iletişim içine gireceksin.
İnsan; hakikat, adalet.merhamet, özgürlük terimlerini nesillerdir okuyor ve duyuyor ve buna rağmen sabahtan akşama, öldükleri güne kadar yalan söylüyor, birbirilerine eziyet ediyor, özgürlükten korkuyor ve ölümcül bir düşmanmış gibi ondan nefret ediyor.
Umutsuz insan kendini bir çemberin içinde hisseder ve nereye dönerse dönsün bir çıkış bulamaz. Saat kadranı gibi düşünün; akrep on ikiyi gösteriyor ama önü kapalı. Saat üç, önü kapalı. Saat altı, önü kapalı. Kendisini evrenin geri kalanından yalıtılmış hisseder, aslında sonsuza kadar yalnız kalma korkusudur çektiği.
Okur Takip Önerileri
Bu ülkede içindeki çocuk utanca boğulmuş okadar insan var ki! Ben onlara "yetişkin çocuklar"diyorum. Bunlar kötü insanlar değiller ama her türlü kötülüğü de yapabilirler.
Korkutmaya meraklı kişinin en büyük korkusu nedir biliyormusunuz? Kendi yetersizliği ile yüzleşmek. Bir gün gelir de ondan korkmazlarsa ne halt edeceğini bilemez çünkü.
Bir ekibin üyesi olduğunun farkına varan, bunun sorumluluğunu alabilen ve o ekip içinde sorun değil, çözüm üreten bir birey yetiştirmeyi hedeflemeliyiz.
Yalnızlığımın çevremde konuşacak arkadaşım olup olmamasıyla ilgili olduğunu sanırdım; çevremde bir sürü insan varken iliklerime kadar yalnız hissettiğimi görünceye dek.
Dindarlar, tıpkı benim gibi, varsıl bir yaşam içinde işlerini büyütmeye ya da ellerinden tutmaya çalışıyorlar; feragatten, acıdan, ölümden korkuyorlar ve öteki inançsızlar gibi yaşıyorlardı; isteklerini doyurarak, inançsızlardan daha kötü değilse bile onlar kadar kötü yaşıyorlardı; tıpkı benim gibi. Sahip olmakla feragat, acı ve ölum korkusunu yok edecek bir zihniyetleri yoktu, olsaydı bir korkulan olmazdı. Yaşamaya da devam ediyorlardı işte böyle.
Peki inanç nedir? İnanç, sadece görülmeyenlerin görülmesi.duyulmayanların duyulması, sadece vahiy, insanın Tanrı ile ilişkisi, sadece insana söylenmiş, emredilmiş ya da yasaklanmış şeylerin kabul edilmesi değil, insanın kendini yok etmesinden kurtaran sosyal hayatın zenginliklerinin öğrenilmesidir; inanç hayatın kuvvetini anlamaktır. Eğer ona bir şeylerin yaşamayı emrettigine inanmasa, o zaman yaşayamaz; insan yaşıyorsa inanıyor demektir; inanmıyorsa zaten yaşamıyordur. Ölümlünun sahteliğini idrak etmediğinde, ister istemez, ölümlüye inanır; idrak ettiğin
de ise sonsuz olana.
Cehalet hep aynı sözü fisıldar: Bilmediğin bir şey varsa saçmadır o.
Ya da hayat olmasa, benim aklım da olmaz, yani akıl hayatın varlık sebebidir; hayat her şeydir. Akıl hayatın meyvesidir ve bu akıl bu hayatı inkâr etmektedir.
Herşey boş. Doğmamış olana ne mutlu.
Ölüm, hayattan daha iyi, hayattan kendini kurtarmak gerek.
Bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var. Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.
'Hayattan uzaklaştığımız ölçüde gerçeğe yaklaşırız'