M.A.
@AksoyMeltem
If your soul sings, life will make you dance.
İngiltere
100 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Seninleyim ve bana herhangi bir şey olmasına izin vermeyeceğini ikimizde biliyoruz.
Sayfa 228Kitabı okudu
Karanlıkta işlenen günahlar, günah sayılır mı?
Sayfa 189Kitabı okudu
İnsana yapılacak en büyük kötülük ve intikam; onu sonsuza dek unutmaktır. Üstelik zihnin unutsa da yüreğin unutmazdı. Aklındakini herkes unutur, kalbindekini ise herkes unutamazdı.
Sayfa 550Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ruhumdaki boşluğu hiçbir yama kapatamazdı.
Sayfa 494Kitabı okudu
Küçükken yaşamanın güzel bir şey olduğunu sanıyorduk.
Büyüdük.
Şimdi ölmek için her şeyi yapardık.
Sayfa 454Kitabı okudu
Kalbimi kalbine bıraktım. Orada bana bir şey olmazdı.
Sayfa 408Kitabı okudu
“ Ev bazen bir histir, “dedi Bronz. “hiçbir yere ait değilsen belki de senin evin, hislerindir.”
Sayfa 294Kitabı okudu
Bir soluk, kaç mezar? Kaç mezar, bir soluktu?
Sayfa 235Kitabı okudu
Gitmek cesaret istermiş. Deliler gibi severken gidebilmek, cesur yüreklerin işiymiş. Yüreğinden bir parça bırakır, öyle gidermiş. Aklı hep kalırmış. Kalan ise gidenin bıraktığı o parçayı hiçbir yere konduramazmış. Elinde kalan yarım aşkla, sevse gitmez dermiş.
Vedalar en çok sevene zordu.
Sayfa 176Kitabı okudu
İnsan, düşünebilen bir varlıktı. Ağzımdan çıkan her şeye sorgusuz sualsiz güvenmeleri benim değil; onların suçuydu.
Sayfa 41Kitabı okudu
Derler ki, sevgisiz büyüyen çocuklar hiç tatmadı duygunun acısını dünyadan çıkaracaktı. Çünkü sevgisizlik, büyük bir savaş başlatırdı.
Sevgisizliğe açtığım savaş, yenilgiyle sonuçlanmıştı. Ben bu dünyadan göçtükkten sonra barış olsa neye yarardı? Yenilgilerim, yalnızca yanılgılardan ibaret olacaktı.
Sayfa 12Kitabı okudu
Yalandan ağlanmaz His, yananlar ağlarlar.
Sayfa 410Kitabı okudu
Yanması gereken ruhum değildi; yanması gereken, yangını başlatan zihnimdi.
Sayfa 251Kitabı okudu
Solgun çiçekler büyütmüş yüreğim yalnızlığın meskeninde çürüyüp gidiyordu.
Sayfa 182Kitabı okudu
Beden titrer, notalar akar, güz solar, zaman geçer. Yara hep dururdu.
Sayfa 131Kitabı okudu