Samet Butuk
@AliAsafbtk
3 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Tam o Anda
Yalnız size şimdiden haber vereyim ki, bütün çabanıza rağmen amacınıza ulaşmak şöyle dursun, ondan gitgide uzaklaşmış gibi olduğunuzu dehşetle göreceğiniz anda dikkat edin, tam o anda, birdenbire amacınıza ulaşacak, sizi her zaman seven, hareketlenizi belirsizce çekip çeviren Tanrı'nın mucizeler yaratan gücünün varlığını açıkça hissedeceksiniz.
Samet Butuk
, 2018 okuma hedefini güncelledi.2018 OKUMA HEDEFİ
4/20 kitap - %20 tamamlandı
4 kitap okudu
20 kitap
2.840 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
Sorumluluk.
Bu Dünya bir kazanımlar Dünyasıdır. Sorumlulukta bu kazanımın bir parçasıdır. Keskin sınırları hatta uçsuz bucaksız uçurum kenarı yolları olan sorumluluk, bu Dünyanın adeta bir sırat köprüsü konumundadır. Bu durumda kişinin üç seçeneği olacak ve bu seçeneklerin sadece birinde sahip olduğu kazanım olumlu yönde seyir edecektir. Elde edilen diğer iki kazanım kişinin psikolojik durumunda olumsuz etki yaratacaktır. Bu üç durum; (sırat köprüsünü baz alırsak) "Köprüyü geçememe, arafta kalma ve köprüyü selim bir şekilde geçme"dir. Yaşamak benim gözümde işte böyledir.
Okur Takip Önerileri
Gökyüzü düşüyor kuşlar bulutlar düşüyor yağmurlara tutunarak... kırgın olduğum bir adam içime acılar salıyor kapamışım gözlerimi hüzünle titreyen bir perdeyim... tıkır tıkır bir film işliyor. sıpka bir hayat geçiyor varoşlardan. şımarık yüzlü sakallı bir çocuk dalga geçiriyor hayatla gözüm diyen bıçkın diliyle karanlığa söylüyor; ben bir bıçak ucuyum kavga vermiş halkına, başkaldırıyorum hey varın benim farkıma en çok bize kızıyorum en çok bana.. hayatın biley taşında biten bıçak gibi kalıyoruz... kabı ıslanmış kibritiz ateş veda ediyor kalbimize kör bir düğümü kılıçla kesmişler diyorlar iskender oysa bir düğüm bile değiliz ve de kılıç... yazık ki içi ağrıyan bir kabuktur bizden geriye kalan. bugün bugün bir daha azalan....
Ve işte o kadın, mutlak raslantısallığın cisimleşmiş biçimi olan o kişi, yeniden yanına uzanmış uyuyor, derin derin soluk alıyordu.
Sayfa 45Kitabı yarım bıraktı
Ne zamandır görmüyorum , öldü desem ölmedi, dostluğumuz bitti desem ortada bir şey yok ama günden güne ben bitiyorum ölüm gibi bir şey ama kimse ölmüyor.
Fakat bir kere, inanmanın şehveti başladıktan sonra, hakikat olduğuna iman edilen şeyi bütün iştiyaklarıyla kucaklayan insanlar gibi sevinçten çıldırıyordum, kuruntumun utancını duymayacak kadar mes'uttum.
Halbuki mesele çok basit: İnsan hastalanır ve ölür.
O ümitler çoktan bizi aldattı. Bu kaçıncı mahvoluş...
İçimde hep ne olduklarını bilmediğim gizli ve meçhul ümitlere sarılmıştım. Onlar olmasa bir saniye nefes alamazdım. Çünkü bütün hesaplar aleyhime çıkıyordu, bu meçhul ümitler beni aldatırsa mahvolacaktım.