Ne yürüdüğün yol senindir ne yolun sonunda görünen ev. Aynaya bakarsın bazen ne sabah gördüğün sensindir ne peşine takılan gölgen. Ağız dolusu gülersin ayıptır derler susarsın. Ağlamaya başlarsın ağla, ağla da rahatla derler. Kim olduğunu etrafindakilerden dinler kendine ait bir cümlen yoktur. Özgürsün derler ayağından zincire vuranlar. Seni senden daha fazla düşünen olduğunu sanarsın ama senin yerine yaşayanlar vardır hep sen sen olduğunu sanarsın sadece..