En çok kimi seviyorsan, seni en çok o yorar,ki bu tuhaftır. Seni en çok kim yoruyor sa, en çok onunla huzur bulursun, ki bu daha tuhaftır. Ve huzur bulduğunuz şeyler için herzaman yorulmaya değer..
Şems-i tebrizi
" insan sadece suçluyken kaçmaz. Bazen suçlandığın içinde kaçarsın. Ama bir kere kaçmaya başladıysan bir şeyleri de muhakkak kaçırırsın elinden; bazen gençliğini kaçırırsın, bazen geleceğini, bazen de aklını... Fakat işin en güzel tarafı da bundan sonra başlar, çünkü aklını kaybedince korkularından da kurtulursun. Bu da seni özgürleştirir. Çünkü sadece korkaklar kendi akıllarına güvenirler ve bütün korkaklar hakikatin eseridir. Oysa hakikat, akıl veya başka bir şeyle kavranılmaz. Hakikatin ancak parçası olunur. Bunun için kurtul! Geçmişinden, geleceğinden, aklından... kainatta Ne varsa şu anda olduğunu görmüyor musun? Sadece burada sadece şimdi.. gözlerini kapa ve kalbini aç. Aklını da bırak gitsin."
# İtirazım Var #
Bazılarıyla yüzleşmek çok zordur. çünkü; onların galip gelebilecekleri ikinci bi yüzleri daha vardır. Arkadaşlarınızı tanımak için başarı ve üzüntüden geçmek gerekli, başarıda arkadaşların sayısını, üzüntüde ise kalitesini öğreniriz. sana acı veren şeyleri takip etmeyi bıraktığında seni mutlu edecek olanların hayatınıza girmesine izin vermiş olursunuz...!
Kalbe sigaradan daha çok zarar veren şeyler var : çok fazla ince düşünmek, haddinden fazla değer vermek, kırmamak için kırılmak ve tüm bunları değmeyecek insanlar için feda ettiğini sonradan öğrenmek..!
Hayatınıza dair en iyi tavsiyeleri aldığınız insanlar genellikle hayatlarında en çok sorunu olan insanlardır , seni sende olmayan meziyetlerle öven bir insanın, bir gün seni sende olmayan hallerle kötüleyeceğinden hiç şüphen olmasın..!
Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek,müthiş
Genciz, namlu gibi ve çatal yürek,
Barışa,bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat.
Ahmet Arif
Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım, üşümedim, yandım oy!
İplik iplik damarlarım söküldü
Kurşun yemiş güvercine döndüm oy!
Yağmur yorgan oldu, döşek kar bana
Anladım ki kendi gönlüm dar bana Alev dolu bardakları yâr bana sunuverdi içtim içtim kandım oy!
Sevgi ektim, naz biçmeye çalıştım
Ne zamana, ne kendime alıştım
Kırk senede yedi hasret bölüştüm
Yedi dünya bana düştü sandım oy!
Gönül şahinimi yordum gerçeğe
Sonsuzda yüzümü sürdüm gerçeğe
Teselliden kanat kırdım gerçeğe
Tecellinin sinesine kondum oy!
Abdurrahim karakoç
youtu.be/k_C5uXMuYjo
"Bazen susmak gerekiyormuş,
Bazen bomboş bakmak gerekiyormuş, hayatın yalanlarına ..
Anlamaya çalışmak saçmalık!
Anlamadan yaşamak gerekiyormuş.
Ama bazen de unutmak gerekiyormuş
Unutulma pahasına.
Zaman değilmiş gideni getiren,
Aslında zamanmış var olanı götüren.."