Karşındaki insanın seni görmezden gelmesi doğuştan gelen titrek bir kalbin her alanda amatör kümede kalması gibi bir şeymiş.Sevdiğimiz insanların verdiği heyecanlara yenilirdik,yer yer dilsiz,savunmasız kalırdık.Bana sessizsin diyorsun ya,elimizi güzel şeylere uzatmaya korktuğumuz dönemlerden beri hala kendimizi açıklayamayız,anlatamayız.Uzak dururuz sevdiğimiz ne varsa.Susarız boyuna,usulca.Terleriz,kızarırız,acı çekeriz.Ama konuşamayız...