Şayet gözler görünenin ardındaki görünmeyeni bilseydi bu dünya nasıl olurdu?
Kendiyle baş başa kalmayı bile beceremeyen insanoğlunun her konuda ne çok fikri var ve ne çok seviyor niyet okumayı. Dönüp içimize bile bakmaktan korkarken kendinden aşağıda gördüğü bir başka birini ezme konusunda ne cesur. Bu dünya ve içimizdeki dünya beni günden güne zorluyor. Kendimi kendime bile izah edememenin telaşı içinde kıvranıp duruyorum.
Kimse seni sen olduğun için sevmeyecek; herkes seni, seni sevmenin onlara ne kadar yakışacağını düşündüğü için, yani kendileri için sevecek ve bu da demek oluyor ki insan böyle yaparak yine kendini sevecek. Sen hiç sevilmemiş olacaksın hikayenin sonunda.
Keşke aynı anda ayrılsak şu dünyadan
Ne sen geride kalsan
Ne de ben
Biliyorum kimse yas tutmayacak bizim arkamızdan
Zaten gerek de kalmayacak seninle olursam
Eğer seninle olursam
Cehennem bile olsa hakkım
Onu bir cennet gibi yaşayacağım
Aşık olduğum tüm renkler
Gözlerinde yer edindi
Belli ki seni sevmemi istedi yeşiller
Aşkı gözlerinde görmemi istedi kahveler Yoksa bu denli bir sevdaya
Başka nasıl karışabilirdim ki?
Evet kara bir ömür bu benimki.
Kara bir toprak.
Gerçekle değil, hakikatle değil,
Kalbimin aklıyla kurduğum
Kara bir ömür.
Yalnız değilim, biliyorum
Binlercesi var, onbinlercesi vardı.
Kara bir ömürle buradan geçen.
Sen bundan böyle
Gerçeğin yan yana getirilmiş yamalarıyla yaşayacaksın.
Ben çoktan çıvdırılmış bir şeydim
Sevgilim..
İşte ben hep böyle bildiğin gibi:
Kaderi öpüp başıma komuşum,
Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum,
Belli efendim, besbelli
Yaşamaktan soğumuşum.
Yaz yağmurları misali yıllarca
Yağmış durmuşum kendi içime.
Zaten dünya öyle dünya ki kim kime
Herkes kendi derdine anca,
Herkesin yüreği lime lime...
"Biliyorum senin dünyandaki küçük bir noktayım ama unutulmaması gereken en önemli şey, noktanın olduğu yerde tüm cümlelerin son bulduğuydu. Sonları ben aldım sen başlangıç ol."
Saka ve Sanrı
Ne yazık! Ölüm ruhumuzu ne hale getirecek? Onu nasıl şekillendirecek? Ondan ne alıp ne verecek? Onu nereye yerleştirecek? Bazen dünyaya bakıp ağlaması için etten gözler bahşedecek mi?
Köklerime kazıdım ismini
Ruhuma işledim sana ait her şeyi
İçinde adını sakladığım
Tüm yaprakları koparsalar ne olur
Sen topraklarımdan geliyorsun
Kimse silemez yüreğimden seni