Hedâ
@Axiom
Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır. Leonardo da Vinci, insan bir şeye ancak anladıktan sonra nefret ya da sevgi duyabilir, demiş. Bundan daha yanlış, aynı zamanda da daha manalı bir söz bilmiyorum..
17 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Bu dünyada kimse yanında kalmayacak, herkes gidince, sızlanacak biri kalmadığında tüm ışıkları kapatıp bir zavallı gibi ağlamak mı istiyorsun?
Okur Takip Önerileri
Aşk bir varlık usaresidir. Onu nefis elinden içenler zehirlenir. Kalp elinden içen ise sevda nehrinde yıkanarak sonsuz Kevser’e kavuşurlar
Kırıldığın bir durumu dile getirirken tekrar kırıldığını hissetmek; bu duygunun adı yok, tadı var.
Bir cam kavanozda yaşamışlığımla, beynimin içindeki tüm güzel hayallerle, o hayallerin yıkılışındaki şaşkınlığımla... Kendi kendimle çok güzel eğlendim
Tanrısızlık: Evrenin Sonsuzluğunda İnsanın Yalnız Yürüyüşü
Binlerce yıldır insanlık, evrenin gizemlerini Tanrı'nın varlığıyla açıklamaya çalıştı. Ancak, belki de Tanrı'nın varlığına olan inanç, sadece insanın kendi korkularını ve belirsizliğiyle başa çıkma çabasından başka bir şey değildir
Bir yalana denk gelmesin insan. Sonra binlerce doğruyu, sorgulamak zorunda kalıyor.
ben ufacik kagit parcasini elimde tasiyayim cope atmak ya da geri donusum bulurum da atarim diye cantamda biriktireyim bu insanliktan cikmis camis ayagiyla pet siseye vurup sokaga atsin ne guzel hayat
farkındasın değil mi, ne yapsak karşı koyamayacağımız bir başkalaşmadan geçiyoruz, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak artık, keskin taşlı dağların sessizliğinden kurtulmamız imkânsız görünüyor, ıssız çınlamaların uçurumuna düşüp yuvarlandık, kırs kırs kırs meee meee kırs kırs eee, ağaçları kesilmiş yolda daha çok insan yönünü şaşırıp kaybolacak.
+ hızlanarak devam edecek bu dönüşüm öyle mi?
katlana katlana yığılacağız üst üste."
Dengesiz bir evde büyümek, dünyanın size uyum sağlamak için var olmadığını anlamanızı sağlar ki bu da pek çok insanın yetişkinliklerinde anlamakta zorluk çektiği bir şeydir. Bir durumun ne kadar çabuk değişebileceğini, tehlikenin aslında her yerde olduğunu fark etmenizi sağlar. Ancak krizler ortaya çıktığında sizi hazırlıksız yakalayabilir; hiçbir zaman temel bir iyilikseverliğin koruması altında yaşadığınıza inanamazsınız. Ve istikrarsız bir çocukluk, sakinliği takdir etmenizi ve heyecan istememenizi sağlar.