Elimi muhtelif yaralarımda gezdiriyor,
patlamamış bir silahın barut kokusunda
kursağımda kalmış bir ölümün yasını tutuyorum
Biliyorum şizofrenik bir vakasıydı güzelliğin gençliğimin
Belki de tanrının bir cezası seni ondan çok sevmemin
Okur Takip Önerileri
Hep bir yabancıya bakar gibi mayası efkâra
çalan gözlerin eylülün ekime vedası gibi giderken
Bir ayağı kapıda sevgini beyhude
bir çabayla durdurabilir miydi sözlerim
Adını yazmaya korktuğum kara
tahtalara ilkokul aşkı tadında renkli
tebeşirlerden aşk çizecek, yeniden seveceğim
Ağır yaralı hatıralarla dolu kokunu teminat
olarak bıraktığın bu şehir unutturmuyor seni
Depremi bende yaşar, başka şehirlere onda taşınırdın
Münzevi hayatlarımızın suiistimal
edilmiş iyi niyetlerini, annelerimizin
ettiği dualardan payımıza düşenle
bir sevdaya adardı Adana’da çocuklar
aylak çoban....
Sabıkalı bir şehrin icralı kaldırımlarında uzak
anlamları olan basit bir cümleyle düşlemek
Ve aylak bir çobanın kavalından şarkı yapıp
ezgilere bağışlamak Çolak bir ressamın elinden
resmetmek bir tabloda seni cinayettir bilirim
Hep sonralara bıraktım
zafiyetinde sen olan zayiatı
ağır mutluluklarımın vedanla
birinci derece ayrılıklarını,
belki dönersin diye
Bir şiirde bile geçme, ben okumayayım mesela
Yetimhanede büyümüş bir çağ,
edepsiz anıların anlatıldığı bir
zamanda git, adını anmak mümkün
olmasın şahadetinde bile şairlerin
Şimdi ölen annem de biliyor,
alzaymır olan babam da kimi sevdiğimi
taburcu olamayan o güzel yürekli kadınlara gelsin...
Taburcu olamadığımız bir sevdadan kalma
günahlarla açtığımız yaraları farklı şehirlere
taşımış, ölü ozanlardan dinlediğimiz şarkılarla
bıraktığı izin ikimizce aynı olduğunu anlamışız
biz hep aynı içli karanlıkların nakaratı olarak kalmışız
Öldürmeyen acılarla aşina olduğumuz
kaç sevdaya çalınmışsa adımız ve kaç
şarkıda düşük yapmışsa mutluluklar,
biz hep aynı içli karanlıkların nakaratı olarak kalmışız
İlk sana secde etti, sana tabi yüreğim;
değişmez kıblesi bir daha biliyorum