Ayperi
@Ayperii
Bir kaptanın kalbi ️
210 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Zihnim, karalanmış bir müsvedde gibi kırışıyor; bense kaldığım sorudan devam ediyor, istediğim sorudan başlamama rağmen istemediğim cevaplarla karşılaşıyordum.
Sayfa 25 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Bütün dinler sevgiden bahsederken neden savaşlar din adına yapılır ?
Sayfa 25 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Karıncalar , kendinin eli katı ağırlığı taşıyabilir de, insana neden başkası yük gelir ?
Sayfa 25 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Mesela? Mesela kendi kendine konusana neden deli derler, insan kendisiyle iletisim kurmadan baskasini anlayabilir mi? Daha başka? Tiyatro diye bir sanat dali olmasa rol yapana şizofren denir mi? İnsanın yüzde yetmişi sudan oluşuyorsa neden içimiz böyle yanyor? Bebekler doğar doğmaz neden ağlar, dünya o kadar berbat bir yer midir?
Sayfa 24 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Ne olsa anlatmak , yaşamaktan sonradır . Anlatmak , geçmişi kurgulamaktır, belki bir kurguyu yaşamak.
Sayfa 22 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Gerçek hayatla kitaplar arasında çekilmiş bir tünelin içinde gidip geliyordum. Burası hayatıma bir düğümdü. Ağır aksak eriyen ömrümü sakin, dingin, huzurlu bir köşede kalıplara döküyordum, her biri kitap şeklinde tuğlalarla kendimi örüyordum.
Sayfa 14 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Beni hayata bağlayan, tıpkı aşk gibi yerle yeksan, iki fazla bir. Neden bir şey varsa sadece kitaplardı. Okumaktan başka yapacak işim, kitaplardan başka gidecek yerim yoktu. Sayfaları çevirirken çıkan o ses, Tanrı’nın beni yaratırken üflediği nefeste âdeta.
Sayfa 13 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Yanımda olmasını arzu ettiğim insanlar zihnimde duman duman dağlara yok olmaya devam ederken çevrem, yanımda olmasını istemediğim kişilerle dolu.
Sayfa 11 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Hayır hayır, doğru kelime şu : Çarpıldım. Çünkü çok güzeldi ve güzellik çarpardı kalp gibi. Bir şeyleri çarptığımı hatırlıyorum, elim kolum sızlıyordu, rafın demirini mi denk geldi yoksa insanın kalbine mi, hangisi daha acıydı bilemedim ama beni neyin beklediğini iyice merak etmiştim. Bir adım attım, birkaç küçük hamle daha.
Sayfa 8 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Bir hafta dolusu kitap, bizi hem ayıran hem de birleştiren rüyalarla çevrili bir raf dünya.
Sayfa 8 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Ne gariptir ki, bir çilingir gibi yillarca baska kapıların eşiğinde bekleyen hikâyemin bu seferki sahibi bendim.
Sayfa 6 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Zaten insan öleceği günü bile bile yasamaya çalışması, intiharın zamana yayilmis varyantıdır. Zamana yayarak ölürsünüz çünkü bilirsiniz, kitaplar da diger kötü alışkanlıklar gibi yavas yavas öldürür, buna rağmen içinize çektiğiniz her nefes bir çeşit ölümsüzlük arzusudur. Ölmemek ve içinizden yeni bir siz doğurmak için okursunuz. Ne zaman gerçekten öldünüz, iste o zaman aydınlanma başlar;
ışık,kendine uygun bir çatlak bulup içinize sızar.Madem insan topraktan, madem çömlek gibi karanlık bir bosluktan...O hâlde çatlak iyidir, içine güneşi bile sığdırabilir. Ama kırıklık,bu paramparça kırıklık, artik içeriye ışığın bile girememesi demektir, mekân yoktur, beden yoktur. Ben de öyleydim. Yoktum ama vardim.
Sayfa 6 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Kitap okumak aklınızı başından alır,akıl gider, geriye kalp kalir, yalniz kalp duvar olmaz bunu bilirsniz ve kendinize yeni bir duvar örersiniz. Bir tuğla, bir tuğla daha, her yeni kitapla.
Sayfa 6 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Kitap okumak sizi inceltir ve bilinir ki inceler kalanların arasında duramaz, sivrilirsiniz. Sivrilmek kimi zaman acıtır, ucunuz hayata dokunur, gittikçe kendinize batar, kanar yalnızlaşırsınız. Yalnız kaldığınız için daha çok kitap okur, daha çok kitap okumak için yalnızlığa ihtiyaç duyarsınız.
Sayfa 6 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor
Uyandığımda bir kitabin icine gömüldugümu fark ettim.Kapağını kaldırmak ve gözlerimi açmak, sayfanin digindaki dúnyaya yeniden doğmak gibi bir şeydi. Üzerimdeki ölü harfleri silkelerken şunu düşündüm :
İnsan bir kitaba neden gömülür?
Öldüğü için degildir. Yasamaya fazlasiyla maruz kaldigi için belki.Bir türlü öldüremedigi yanini insanlardan kaçirip sayfalarin arasına saklamak istedigi için. Yaşayan bir ölü olmasina ragmen bunu kim-selere fark ettiremedigi için. Dünyaya bir türlü katlanamadigi ama bir
kâgit gibi kendi içine katlanarak hayata katlanmay öğrendiği için.Bunların bilincine varip her saniye tükendigi için. Tükenirken ve mürekkep damla damla akarken, kefene degil bir A4'ün dört dörtlük sonsuzluguna sarilmak arzusu için. Oracikta yer bulmak, kendini var ederek yok olmak, yok ederek var olmak, varla yok arasinda mekik dokuyarak yasamak, hikâyenin sonunda kitabin kapanacağını bilmesine rağmen inadına yaşamak için.
Sayfa 5 - Monokl EdebiyatKitabı okuyor