Bilmek, çare olmayı gerektirirdi ve o günlerde benim çarem tükenmişti. Ona karşı çaresiz olmayı tahammül edemezdim.
Sayfa 51
Bir kitap okudu
264 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Kimse O’nu görebilecek kudrete sahip değil;cihan o güneşle Işıl Işıl ışıldamasına rağmen kördür gözler! Onu görür gibi olsan aklını yitirirsin; tam anlamıyla görecek olsa., artık bir daha kendini göremezsin!
Sayfa 25 - Sufi kitap
Ey,ufuk;insanoğlunun ufku!..
Sen de bizim gibi insansin! Sen de bir derece daha fazlası olmayan bir insansın da, biz senden eksik olduğumuz kadar insanlığ uzak insanlarız .
Sayfa 14
Öncelikle kendini izleme ile kendine aşırı derecede yakından bakmayı ayır birbirinden. Sen izleyeceksin, başkasını izler gibi. Yoksa mazallah insan kendine çok yakından bakmaya başlarsa kendini hasmından ayıramaz ve kendine düşman olur.
Sayfa 218
Bakıyorum gene kendine, gene benliğine tutunup yapışıyorsun. Bakıyorum gene kendi koluna girmişsin, bakıyorum gene keni kendini dinlemiş ve beğenmişsin. İnsanların çoğu gibisin, onlar da Allah’a inanırlar ama başka her şeye de inanırlar’ her şeye, sadece Allah demezler. Allah’ı başuçlarına koyarlar ama yanına da başka her şeyi koyarlar her şeyi, Allah ile baş başa daha bir an olsun kalmazlar, eee Allah ne yapar zannediyorsun bu halde, her şey var Allah da var, oh ne güzel. Her şeyin olduğu yerde tekil şey durmaz.
Sayfa 217
Kendi kendine sükun telkin et, için konuştukça onu haklı bulursun, susarsan her şey susar…
Sayfa 216
İnsan zihindir. Koca bir zihin. İdrakle olacaksın, idrak edeceksin demiyorum, idrak olacaksın, idrakle dahil ona içinden olacaksın. İnsan idrak olabilirse bir şey olmanın kıyısında seyre durabilir. İnsan kaderinden daha güçlüdür.
Sayfa 214
Bir kitap okudu
387 syf.
·
Puan vermedi
Dün memnun olmadığı işi bugün yaparken dün kadar müteessir olmamak, bir sonraki ya da sonraki gün aldırmamak, daha sonra işi ve kendini ayırmak, dahası memnuniyetle yaklaşmaktı. Varlıklardan tek tek ayrılmak ve tek tek birleşmekte ondan istenen.
Sayfa 186
Çok bunaldığında bazen kaçmayı düşünüyor ama kendini güçsüz ve çaresiz duyuyor bir yandan da evdeki güçsüzlüğü dışarı çıktığında tuhaf bir güce dönüşmüş buluyor bunu fark ediyordu.
Sayfa 185
Kimle, neyle mücadele ettiğini hiç bilmezsin, bildiğimi düşündüğünün ertesi günü bilgin kaybolur, beş sene öncene dönersin. Ve baştan başlarsın, çok kaybın olur, elde ettiklerinin veda etmeden gittiğini görürsün. Çok zordur ama yaşamanın başka yolu yok.
Sayfa 170
Aziz can öyle herksin kızdığına kızan hoşuna gidene yapışan bir iç alem, alem değiş, sahradır, ot bitmez. Bir şey istemeyen ve bir şeysiz yaşayanlara yanaşacak, yerleşecek, söyleşecek bir vadi, bir halı, sedir yapacaksın kendini. Görmüyor musun insan nedir, şu garip mahluk medir, bundan mı olmak, bunun güldüğüne, hevesine ortak kızgınlığına maşa mı olmak istiyorsun?
Sayfa 159
Benim beklediğim en mutlu sözde baharım meğer çoktan bitmiş, gelecek zannettiğim geçip gidenmiş, olacak zannettiklerim olanlarmış.
Sayfa 144