İbrahim Hocanın ikinci okuduğum kitabı. Hayatdan yaşantıları usta bir şekilde öykülemiştir. Bu öykülerin çoğu kendi yaşantısından oluşuyor. Her öykünün can alıcı yerinden bir başlık oluşturmuş. Öykü bitince o başlığı tekrardan okuyunca adeta öyküyü özetler biçimde. Kitabın en hoşuma giden yönü yazarla samimi bir sohbet havası olmasıydı. Sanki birebir sohbet ediyor gibi. Öykülemesi de gayet başarılı.
