Bir kez gönül yıkdunısa bu kıldugun namaz değil,
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil,
Gönül Çalab’ın tahtı, gönüle Çalab baktı,
İki cihan bedbahtı kim gönül yıkarısa ..
``Konuşmak gerekiyordu, kızmak, bağırmak, hatta sarsmak gerekiyordu, lakin beyhude çabadan bezgin ve yorgunduk. Hakkımız da vardı; çünkü duvar olsa kıpırdardı yerinden, bazı insanlar duvardan da beter.``
“Her şeyden çok sıkıldığım bir evreye geldim. Tahammül seviyem yok artık. Kimseye gerektiğinden fazla katlanamıyorum. Kimsenin peşinden koşacak gücüm yok. Olacak her şey kabulüm, olmayana da üzülecek zamanları çoktan geçtim.”