Bir süre için Raban, insanların yetenekleri veya düşünceleri hakkında söylediklerinin onu etkilediğine inanmıştı, ancak artık kendisine söylenen her şeyi tam bir teslimiyetle dinleme pozisyonunu kalıcı olarak terk etmişti. Bu yüzden ister ona karşı ister onun yanında olsun insanlar nefeslerini boşuna tüketiyorlardı.