336 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
"Bir gün benden başkasını alnından öpersen, ondan bir kızın olacak,"
dedi Kardelen kocaman gülümserken. "junior Kardelen is back!"
…
Dudaklarını sertçe alnıma bastırdı.
"Uyu, Bal."
Yavaşça gözlerimi yumdum.
Uyuyordu.
Uyuyabilmişti.
Ve daha önce hiç görmediğim kadar huzurlu görünüyordu.
"Benim gördüğümü sen de görüyor musun şu an?" diye sordu gülerek. "Elinde silah mı var?"
"Bıçak,” dedim hafif sırıtarak.
“Çok mu kıskanç?"
Duraksadım. "Öyledir," diye fısıldadım.
"Sana sekiz tane evlat gönderdim anne! Benim yerime, sen sar onları.”
"Dayanamıyorum,” diye fısıldadım. “Üstelik çok da özledim seni."
"Onun ışığını söndürürlerken, küçük kızım bir tuvaletin fayansın da can verirken, ben huzur içinde uyuyordum.”
“Mesafeyi severim."
"Hadi ya?" dedi arkamdan yürürken. "Ben de tam tersi, mesafeyi hiç sevmem."
"Zamanla seversin."
"Belki de zamanla sevmeyen sen olursun."
"Neden hâlâ buradasın?" diye sordu mekanik bir sesle.
"Çünkü başka gidecek bir yerim yok.”
Bir an Meryem’i gömüyolar sandım lan
İnsanlar onun üzerini toprakla örtmeye başladığında, Meryem teyze artık burada değildi.