Sabitlenmiş gönderi
İnsan başka ruhların mutluluk ve esenliğini bir yaprak gibi kımıldatmadığı sürece kendi ruhunun mutluluk ve esenliğini tanıyabilir mi?
-İyi geceler.
-Size de efendim.
-Bana da mı? Ümit etmiyorum...
Okur Takip Önerileri
Öyle bir yaştaydım ve öyle bir mizaçtaydım ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu. Ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşırıyorum. Yalana her şey isyan etmelidir ,eşya bile . Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar kökünden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan...
...talihsizliğimin ciddiye alınmasını isterim ben.
Sayfa 11
"Gözünün alabildiğine de gitsen pek uzaklaşmış olmazsın bizim orada."
Sayfa 14
Kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. Kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. Ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? Bunu kimse söylemiyor. Kendi haline bırakmaktan başka çaresi olmayan kızamık gibi bir hastalık mı acaba? Ama kızamıktan ölenler, gözlerini kaybedenler de var. Kendi haline bırakmak olmaz
Sayfa 50
