Kimisi yandıkça nergis kokutur etrafı, kimisi yandıkça misk, kimi amber. Nasıl bu mumu izledikçe pervanelerin aşkı gelmez aklına insanların? Nasıl olur da pervanelerin o teslimiyetini anlamazlar, anlayamazlar? O bir ateştir ki, yanan insana zâti fenalık etmez. Ateş, kül olmuşu yakar mı hiç?