Kitabın arka kapağında kişiler ve konu çok güzel özetlenmiş; "Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır" diyor Nietzsche. Kitabın konusu ; "Ümitsizlik".
Ama gerçekten ümitsiz olan kimdi? Nietzsche mi yoksa Nietzsche yi tedavi etmeye çalışan Dr. Breuer mi? Yoksa sen mi, ben mi, içimizden birileri mi kim ?
"Beni öldürmeyen şey güçlendirir" sözüyle ne demek istediğini bu kitapta anlıyorsunuz. Yaşadığı korkunç nöbetlerin sebebini nasıl yorumladığını okudukça şaşırıyorsunuz. Ve neden çağından önce doğduğunu söylediğini çok güzel özetleyen bir eser olmuş. Gerçekten anlaşılması için üzerinden çağ geçmesi gereken çok çok büyük bir filozof. Altını çize çize 2.kez okuduğum muhteşem bir eser.. İç dünyanın ve bilinçaltı dediğimiz şeyin hayatımızı nasıl ele geçirdiğini, nasıl yönettiğini göreceğiniz ve sürüklendikçe sürükleneceğiniz, derin derinn düşüneceğiniz muhteşem bir felsefik roman. Şiddetle tavsiye ederim.
