İddiaya göre insan tek başına olmadığında daha az mutsuz olurmuş. Fakat Zerdüşt'e göre bunun nedeni kötü yüreklilik değil de ihtiyaçtır. İnsan böyle bir durumda talihsiz birine benzerine sürüklenir gibi sürüklendiğini hisseder. Mutlu bir insanın neşesi bir hakaret gibi gelir, oysa iki mutsuz insan birbirine tutunan iki cılız ağaççık gibi fırtınaya karşı daha dirençli olurlar.