Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

s.m

Yalnız kalınca her şeyi hatırlıyor insan. Bir, bir…
Sayfa 11
Reklam
Ne gariptir ki insan hazırlıksız yakalandıklarıyla büyüdüğünü bilmiyor, tıpkı hazırlanarak yakaladıklarıyla küçüldüğünü bilmediği gibi.
Sayfa 9
Sen hiç ölünün ardından ağlayan birinin aslında kim için ağladığını düşündün mü? Ölenin yitirdiği hayat, yaşayamayacağı anlar, göremeyecek olduğu insanlar için değildir o gözyaşları. Onsuz ne yapacağımızı bilmediğimiz için, kendimiz için dökeriz onları…
Sayfa 143Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çelişkilerin varlıklarıyız. Tezatlardan besleniriz. Sever, sevmedim deriz. Bir türlü sevemez, çok sevdim deriz.
Kimseyi öldüremeyeceğimize inanır, sonra gidip öldürürüz. Kimseyi kıracak biri olmadığımızı söyler, can kırıkları üzerinde yürürüz. Ayaklarımız kanadığında kırıkları yolumuza başkalarının koyduğunu söyler, kendimizi koruruz. Ayaklarımız halimize güler; biz, ayaklarımızın haline bakar, ağlarız.
Reklam
İnsan, asla yapamayacağını sandığı şeylerle, bir gün onları yapabileceğini bilmeden yaşar.
Acının dili gözyaşıdır ve gözyaşı insanlar arasındaki ayrımılayarak onları eşit kılar. Kimseyi eşit yaratmayıp, arada bir de olsa eşit olunsun diye gözyaşını ve acıyı da yaratan tanrı, bunları, yarattığı keyif verici duygularla harmanlayıp kendimiz için anlamlı ve dengeli bir dünya kurmamız istedi belki de
Tabiatın ve suyun hafızası insandan daha güçlü….
İnsanoğlu topraktan koptuğu günden beri toprağa yakın olanı hor görür.
Sayfa 345Kitabı okudu
Birileri “ sizin asıl yeriniz orasıdır, siz hatırlamıyorsunuz ama zaten oradan geldiniz” diyordu. “ asıl kültürünüz, asıl Kimliğimiz oradadır.asıl vatanınıza gidiyorsunuz” diyordu. Vatan belledikleri yerde yaşama şansları kalmamıştı ama asıl vatanınız denerek gönderildikleri yer hakkında en küçük bir bilgileri yoktu.
Sayfa 229Kitabı okudu
Reklam
Üç yüz sene birlikte yaşadıklarından mendil sallayan, el sallayan bir tek Allah’ın kulu yoktu sahilde. Doğup büyüdükleri ve ömürlerini tamamlayıp ölmek istedikleri yerden hiçbir suç işlemedikleri halde suçlu gibi, kaçar gibi, kovulmuş gibi ayrılıyorlardı. Yüreklerdeki yangın anlatılır gibi değildi; anlatmaya kalksalar ne dilleri ne güçleri yeterdi. Bütün büyük acılar gibi onların acısı da dilsizdi.
Sayfa 223Kitabı okudu
Vay be.., öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor.
Yaşanılan anlardan birine tutunmak ve orada kalmak, o ânın yaşattığı hisleri geleceğine taşımak da bir seçimdir, yaşananı yaşandığı yerde bırakmak da. İnsan seçimlerini bilinciyle yaparsa yaşananlar yaşanır, biter ve hayat devam eder ama farkına varmaksızın ve zihnine dönüşmüş duygularıyla yaparsa, o zaman zor.
İnsan, yaşamını ikiye bölmüş ve adlarını geçmiş ve gelecek koymuş. Üstelik geleceğini belirleme yetkisini geçmişinin eline vermiş. Bu durumda eğer ki hatıralar hazinse gelecekte hazin.
İnsan bazen öyle bir sınıra gelir ki, onu aşamaz mutsuz olur; aşar, bu kez belki daha mutsuz olur!
Sayfa 281Kitabı okudu
261 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.