Cebrail Gözen

Reklam
Sular kesikken açık unutulmuş musluklar gibi usul usul akıyordu mutsuzluk.
Bin yeşil meyve vereyim, birini yuva bileyim. Bin yıl da kabuğumda bekleyeyim. Bin ceviz sallansın dallarımda, benden hariç bin ceviz. Binini koparsınlar Muazzez, bir bana dokunmasınlar. Sen gelene kadar ben o dalda dururum. Ha, gelmedin diyelim, yokluğunda kururum. Yapma Muazzez, ben o binde bir ihtimale tutundum."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kadere saygımız, tekrara göre değişiyor. Başımıza bir iş geldiğinde, bunu aksilik olarak kabul edebiliyor ve sineye çekiyoruz, bu aksilik ikinci kez geldiğinde, geldi mi üst üste gelir diyoruz, üçüncüsü tekrar ettiğinde her şey de senin başına geliyor diyerek rahatlıkla kanaat bildiriyoruz, sonraki tekrarlarda ise başına bu kadar çok şey geliyorsa, demek ki tüm bunları hak ediyor diyoruz.
Reklam
Dünyada­ki bütün varlığım bir valiz eşya. Kat ettiğim yol, pazar çanta­sından çekçekli valize geçmiş olmak.
Eş bulmadan ayrılmaya sebep alıntı :⁠-⁠)
"Onu öldürecek olan şeyin yaşlanmak olduğunu zannediyor” dedi, “Oysa in­sanı yavaş yavaş öldüren şey yanlış bir evliliktir.”
Olmayacak Şeyle­rin Hayalini Kurma Federasyonu olsa, başkanı ben olurdum.
Reklam
Son demdeyim Ben hala sendeyim Gün bugün değil Ben hala dündeyim
Öyle bakma Çoktan beridir baştan çıkmış kalbim Yakma Ne olursun öyle bakma
Boş yere ah edip de günaha girme Ben kendimi memnuniyetle üzerim
Resim