Şu dünyada kavga etmeden yaşanmaz mıydı? Sultanlar ve şahlar birbirleriyle savaşırken harcayacakları kuvvet ve mesaiyi üretmeye harcasalardı eğer, elbette tabiat onlara her nimeti sunar, Allah da geçimlerini bereketlendirirdi. İnsanları ganimete muhtaç edenlere lanetler olsun!.. Ekip biçseler, güdüp kesseler elbette doyarlar, gül gibi de geçinirlerdi. Bu sahiplenme hırsı neydi? Toprağı, insanı, varlığı bunca sahiplenmek için savaş neydi ? Toprak herkese yeterdi ama sahiplenmek isteyenler işi bozuyordu.
Akıllı insan her duyduğunu kabul etmez. Önce onun doğruluk ve yanlışlığını muhakeme eder, bilmiyorsa ehline sorar. Sevdiğiniz ve beğendiğiniz kişi her zaman ehil olmayabilir. Ayrıca bir hususu bilen her şeyi bilmiş de olamaz.
Sevgi şehri özlemekti. Sevgi hatıraları yenilemek, eski dostları yeniden görmekti. Sevgi insanın içini ısıtıyordu ve huzur veriyordu. Hayat sevgiyle yaşanmalıydı.