Meridon-Son Varis, Wideacre Üçlemesinin son kitabı. Ancak bir bütünlük oluşturdukları için incelemeyi de serinin son kitabını bitirip öyle yapmak istedim. Dolayısıyla yazacak çok şey var uzatmadan içeriğe geçiyorum.
Serinin birinci kitabı olan Beatrice-Kötü Tohum, Philippa Gregory’nin okuduğum ilk romanıydı. Yazarı bilmeyen yoktur sanırım şu her
"Adını bilmediğim birşey...
Belki bir çelişki, belki de sadece bi ihtimal.
Ya da tamamen imkansızlık.
Fakat susmuyor içimde ki o sokak boyu çığlık.
Geçmiyor gözyaşından arda kalan hıçkırık.
Adını bilmediğim bir şey bu.
Umudun kıyısız tarafı, gecenin sabahı ve günün ilk sigarası.
Adı yok, yarım kalan bi konuşma bu."
Papatyalar farklıdır bayım.
Seviyor sevmiyor diye kopartılacak kadar cesaretli ama kopartıldıktan sonra bütün ihtişamını ve güzelliğini kaybedecek kadar narindirler.
Ve bir de papatya devamlı kadınlar vardır.
Onlar sizi sevecek kadar cesaretlidir bayım fakat kırıldıklarında bin bir parça olup toparlanamayacak kadar narin.
Bir kadının sevdiği müziği ve çiçeği iyi bilmelisiniz.
Sevdiği müzikle duygularını, sevdiği çiçekle kendini,yansıtır bir kadın...
Hele bir de o kadın papatya seviyorsa oturun bir düşünün bayım.
O kadını nasıl daha güzel sevebilirim diye düşünün.