İnsanlar ölümden kaçar, arkalarında varlıklarını bırakmadan. Bilinmezlik huzurumuzu kaçırır çoğu zaman. Oysa ölümdür bizi tümüyle kabul eden. Bütün kasveti dışarda bırakıp korkulardan uzaklaştıran. Ebedi ruhumuza serin sessizliğiyle tezat bir şenlik veren. Korkuların anlamsızlaştığı, en mutlu şarkıların sessiz kuş ötüşlerine dönüştüğü kaçınılmaz gerçeklik. Sonlu canlıyı sonsuzlaştıran, varılamayacak istasyonlara vardıran, süslerden arındıran, soluklu bir maraton. Belki bu söylediklerim doğru değil vehminizde fakat gerçektir özünde.
İclal Demir