Sabitlenmiş gönderi
Mucizevi bir gün olması için neler mümkün? Kolaylık neşe ve ihtişamla..
Bugün geçmiş günlerden nasıl daha iyi olur?
Bugün daha önce seçmedigim neyi seçebilirim?
Benim fark etmedigim ama benim için doğru olan neler var?
“Kıskançlık insanlığın ilk tarihinden itibaren erkeklerin yoğun yaşadığı bir savunma mekanizmasıdır” Çünkü kıskanç olmayan erkek kendi genetiğini aktaramaz.
Retroaktif kıskançlık. Çoğu zaman yaşanan kıskançlık duygusu bugüne ait değildir. Böyle kişiler geçmişinde güvenli yakın ilişkiler kuramamış, kurduğu incinmiş kişilerdir. Bilinçaltına yerleşmiş bu korkulara ve şemalar yönelik farkındalık artırıcı terapi yöntemleri, ilişkide güveni artırmaya dönük birtakım uygulamalarla bu sorunlar aşılabilmektedir. İlişki kalitesinin çok bozulduğu durumlarda daha uzun soluklu ve ciddi bir terapi sürecine ihtiyaç duyulabilir. Modern terapi yöntemleri artık bu tür saplantılı kıskançlık sorunlarıyla boğuşan kişilere etkili tedavi seçenekleri sunmaktadır. Emek verilen her ilişki kıymetlidir ve mücadele etmeye değerdir.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar neden kıskanır?
Herkes sevdiği değer verdiği kişiyi ve onun ilgisini korumak ister. Bununla ilgili bir tehlike oluştuğunda belirli koruma ve savunma tepkileri ortaya çıkar.
Normal kıskançlık somut kanıtlara dayanan, kıskanılan durumla orantılı şiddet içermeyen rasyonel tepkidir. Anormal ya da patalojik kıskançlık ise, kıskançlık durumunda verilen tepkilerin abartılı, gerçek dışı bir tehdide yönelik olması, şiddet içermesi duygu, düşünce ve davranışlarda normalden aşırı uçlara doğru bir kaymanın olmasıdır.
Fakat sonuçta düşünceler de ne
kadar herhangi bir özden yoksunmuş gibi dursalar da onların da bir destek noktasına ihtiyaçları vardı.
Aksi takdirde dönmeye ve anlamsız bir biçimde kendi etraflarında çember çizmeye başlıyor, Onlar da hiçliğe dayanamıyordu.
İnsan kendi kendisiyle umarsız bir biçimde yalnız kalıyordu
Bu suskunluğun kapkara okyanusunda bir dalgıç gibi yaşıyordu ve dahası, dış
dünyaya uzanan halatın koptuğunu ve sessiz derinliğin içinden hiçbir zaman dışarıya çıkarılmayacağını sezen bir dalgıç gibi..
Yaşıyordu. Yapacak hiçbir şey
yoktu, duyacak hiçbir şey.. Görecek hiçbir şey yoktu. Zamandan ve mekandan mutlak anlamda yoksun bir boşluk vardı. İnsan bir aşağı bir yukarı gidip geliyor, onunla birlikte düşünceler de sürekli gidip geliyordu.
Sonsuz eskiydi ama buna rağmen sonrasız yeni. Kuruluşu bağlamında mekanikti ama yalnızca imgelem gücü aracılığıyla etkinlik kazanabiliyordu. Geometrik açıdan kaskatı bir uzamla sınırlı, kombinasyonları bağlamında sınırsızdı. Kendini sürekli geliştiriyordu ama durağandı.. Hiçbir yere götürmeyen
bir düşünme eylemiydi; hiçbir şey hesaplamayan bir matematik.. Eserleri bulunmayan bir sanattı, özden
yoksun bir mimari. Fakat öte yandan kanıtlanmış olduğu üzere varlığı ve oluşu açısından bütün kitaplardan ve eserlerden daha kalıcıydı