Daisyloverr
@Daisyloverr
Everything will be ok
103 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Meğer ne zor işmiş yazmak, harflerin içi böylesine boşken; onları birbirine vurmak, ne manasız ve ne beyhude bir çabaymış.
Her geçen gün biraz daha eksiliyorum kendimden.
Eksilen her parçamın yerine başka parçalar ikame ediyorum, etmeye çalışıyorum ama olmuyor.
Yıldızlara doğru giden üstü açık bir arabayı izliyoruz el ele..
Okur Takip Önerileri
"Ben ölüme iyice yakın,
O yaşamaktan uzak,
Öyle bir gök içinde, durmuş gibiyiz."
Sonrası bildik hikaye, sonrası zaman... Başka ne olacak? Yıllar üstümüze bastı, herkes bir tarafa savruldu gitti.
Sokakta top oynayan sümüklü çocukların fotoğrafını çekip, kendini dünyanın güzel bir yer olduğuna inandırmış batılı turist saflığı diye bir şey olmalı şu hayatta. Başka türlü böyle içten gülemez insan.
Mutlu görünüyordu; yani, gülmesi gerçek gibiydi en azından.
Ve bekle! Çünkü yeterince beklersen eğer, hayatla birlikte hepsi geçer.
Gerçek bir hayatın mı, yoksa eski bir fotoğrafın mı parçasıydık, bilemedim.
Ben her fırtınaya bir kanat verdim,
Yollara düşemediğim bundandır şimdi.
Ahmet Erhan.
07.05.04
Hayat mı yoksa yaşamaya çalışmak mı?
Hangisi daha çok bilmem ama hırpalanmışız, kırılmışız, kendimizi kaybetmişiz belki. Bi noktada insanın kendini tekrar bulabileceğine inananlardanım ben, elbette tekrar bulacağız kaybolan benliğimizi ama eskisi gibi değil. Bambaşka insanlar olarak.
Günlerin rüzgara kapılmış gibi uzaklara, çok uzaklara gidişi... Kendisi hangi günün neresindeydi şimdi?
"Sana da şey gibi geliyor mu?"
"Ne gibi cancağızım?"
"Hayatımızın en mutlu anını çoktan yaşamış olabilirmişiz gibi."
"Neydi ki o?"
"Bilmem, belki de şu andır."
Koyu koyu binalar geçiyordu önünden,
Uçlarını yakalayamadığı düşünceler misali.
Belki de böyle başlıyordu mağlubiyet, düşeceğini kabul ederek...