Hiç kimse olması gereken yerde değil.
Senin çantanda hep bir şemsiye var, benim kulaklığımda bile yağmurun sesi.
Sayfa 411
"Sevgisine sahip olamayacağın birinin nefretine minnet etmek."
Sayfa 235
Okur Takip Önerileri
Yağmur yağıyor, sen bir okyanusa şemsiye uzatıyorsun...
Sayfa 219
Beklentilerimiz ve onlara ulaşma çabamız. Belki de bizi hayatta tutan tek şey buydu.
Sayfa 159
"Hissetmek sadece kitaplarda güzel. Gerçek hayatta sadece baş belası olur."
Sayfa 151
İnsanlar, yazarken yaşamak istediklerini mi yoksa yaşadıklarını mı yazıyordu.
Sayfa 145
oysa bir insanı en çok, en sevdiği kitabı anlatırken tanırdınız.
Sayfa 102
"Farklı düşünseler de aynı şeyi hissediyorlar. Ve karanlık bütün yasak dokunuşları içinde saklıyor. Biliyorum, biliyorsun çünkü sen de içinde kocaman bir karanlığı saklıyorsun."
Sayfa 93
"𝘖, 𝘺ü𝘬𝘴𝘦𝘬𝘵𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘳𝘬𝘶𝘺𝘰𝘳 𝘢𝘮𝘢 𝘣𝘢ş 𝘥ö𝘯𝘥ü𝘳ü𝘤ü 𝘰𝘭𝘮𝘢𝘺ı 𝘴𝘦𝘷𝘪𝘺𝘰𝘳."
Sayfa 54
Anlar sizi hayal kırıklığına uğratmıyordu ama bazen o anları yaşadığınız ve yaşarken size hayal dahi edemeyeceğiniz kötülükleri dokunan insanlar oluyordu.
Sayfa 50
İnsanlar bir şekilde mutlular, diye düşündüm. İnsanlar bir şekilde devam ediyor. Belki bir gün, ben de aynısını yapabilirim.
Sayfa 49
Hepimizin ailesi kendi çıkmaz sokağımızdı ve kimimiz o duvarı kırıyorduk, kimimiz o duvarın üzerinden atlıyorduk,
Sayfa 28
Yine annem.
Yine sadece nerede olduğuma, ne yaptığıma dair bir sürü mesaj.
Yine yetersizlik hissi...
Sayfa 7
Ne dilediğine dikkat et çünkü bazen gerçeklik gerçekten berbat bir şey.
Sayfa 7Kitabı yarım bıraktı
