deniz kılınç
@Dnzolcy
Bale Sanatçısı
Üniversite
İstanbul
6 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Herşeyi geç de insanlar neden göründükleri gibi değiller? Samimiyetsiz gözler nasıl da belli eder kendini. Zaman onları da affetme zamanı. Affetmek altta kalmak değil onları tamamen hayatınızdan çıkartmak aslında. Bunu kendime hatırlatmak için her yere yazıyorum çünkü yine darda kalacağım zamanlar olacak ve açıp bu yazdıklarımı tekrar tekrar okuyacağım. Ta ki iyicene benimseyene kadar!
İstanbul
Bir bilinmezsin İstanbul. Yazın kışına karışmış bir bilmece, insanı şaşırtmaya gebe, kendine buyruksun işte. Taşın toprağın altınmış eskiden. Eskide kalmış güzelliklerin. Yağmalandın İstanbul kabul et bunu. Seni başka ellere bırakmamıza çok az zaman kaldı. Terkedileceksin ama asla yalnız kalmazsın merak etme. Gidişimizi farketmeyecek kadar kalabalıksın. Biz ise ne kadar değiştiğini görecek kadar yalnız.
Yazmalı insan!
İnsan yazmalı. Yazmadan içindekileri dökemiyor, sıkıntılarıyla yüzleşemiyor, tedavi olamıyor, belki daha fazla boka batıyor ama yine de görüyor içinde neler olduğunu, karanlıklarını, kuytularını. Yazmak lazım korkmadan. Yüzleşmeden düzelmiyor hicbir şey. Hele bunalıma sürüklenen bu dünyada ayakta kalabilmek için yazmak şart. Tek eksiğimiz bir kalem, bir kağıt.
Neden dememek için türlü bahaneler üretiyorum ama işin içinden çıkamıyorum bazen. Evet 'bazen' e sıkıştırmaya çalışıyorum karışıklıklarımı daha fazla yer kaplamasın diye..
Unut bütün sıkıntılarını, bırak günlük hayatın keşmekeşini. Şehir ıvır zıvırı çıksın hayatından, şehrin göbeğinde bile olsan. At denize umutsuzlukları, yenilgileri, düşmanlığı ve diğerlerinin kindarlığını. Deniz yutar hepsini ve yok eder senin için. Yeter ki sen sevmeye devam et etrafında ne varsa..
Şu anda okuyor
352 syf.
Bulma kendinden başkasında suç. Suç dediğin ağır bir söylem. Ne günahı var şu yazan parmakların ya da rengi çıkmayan kalemin. Suçlama kendini de, kalma altında yükünün. Asılan elek geçmişe dair. Bak geleceğe sen renksiz kalemini bile kabullenerek. Kabullen ne varsa. Hatırla ölümlü dünyada olduğunu. Bir varsın bir yoksun masalların ilk cümlesi gibi. Basitce kabullen herşeyi. Kızmayı bırak ona buna. Olduğun gibi ol sadece. Renkliyse renkli, renksizse renksiz....