Doruk'un denizi, okyanusları kıskandıracak mavi gözleri vardı. Istırap çekerken -ki daha önce iki kez öyle görmüştüm- gözleri sisli bir gökyüzünü andırır, buğulardan ardını göremezdiniz. Bu defa sislerin ardından çekilip kalbimde bir yerlere dokunmuştu, benim buzların ardına gömdüğüm bir yere.