Biz daha çok ağlarız içimize, fıkhı yok bozgunun
Şaşkın bir çıngırak olup vururuz öyle kendimizi
Yere göğe, dağa taşa, onun bunun kavgasına.
Aramızdan hiç sakınmadan geçiyor artık iri yılanlar
Kocaman bir külçe, tozlu bir kitap gibi başımız
Geceleri işlemeden, zikretmeden duruyor yastıkta.
Geri dönüyor işte, dağın ardındaki kızlar kadınlar
Pazumuzda silah dövmeleri, gönderi yıkık bayraklar
Kuşları geçince tekfir etmek daha kolay nasılsa.