Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Emre Silvan
Emre Silvan
@ESILVAN
44 reader point
Joined on February 2024
Şu anda okuduğu kitaplar
Koloni'yi okumuş çok beğenmiştim. Hemen Audrey Magee'nin yeni çıkan ( fakat Koloni'den önceki ilk kitabı ) Yüzleşme'yi de edindim ve şimdi de okudum. Koloni'nin başarısı kesinlikle tesadüfi olmamış. Bu da en az Koloni kadar güzel bir kitap olmuş.
2. Dünya Savaşını pek kimsenin bakmadığı taraftan bakarak, savaşın insanları nasıl etkileyebileceğini, iki genç insan - çekirdek bir aile üzerinden sarsıcı bir şekilde anlatmış.
Audrey Magee diğer İrlanda'lı yazarlar gibi zekasını, anlatım vakurluğunu, kurgu mükemmelliğini tekrar ederek, kendisini merakla takip etmemizi hak ediyor. Keşke yeni kitaplar yazsa da biz de okusak.
Kitabı bitirmiş olmama rağmen, bu zekice kurgulanmış kitabı benzer paralellikte yorumlayabilmek için bir süredir bekletiyordum. Fakat sanırım o hayal ettiğim yoruma ulaşamayacağım. O nedenle aklımdan süzüldüğü gibi yazıyorum.
Öncelikle James beni paramparça etti. Çok nadirdir romanın içine girip müdahale etme isteğim. Bunu James için yapmak istedim. Onun hayalini kurduğu şeyi yapmasını istedim. Ki bu gün İrlanda'nın eriştiği konum ile paralel de olabilirdi.
Evet kitap 80'lerin hemen öncesi İrlanda'sını, mikro ölçekte bir ada benzetmesiyle anlatıyor. Bunu da adaya gelen uzun süreli ziyaretçilerinin karakterlerini, o dönemki ilgili ülkelerin genel davranışlarını eşitleyerek çok da farklı olmadığını gösteriyor. Kişilerin birikmiş geçmişlerinin varoluşlarına nasıl yansıdığı, bunu bir avuç adalıyı yönlendirmek için nasıl kullandıklarını, karakterlerinin vatandaşı olduğu ülkelerin İrlanda'ya genel yaklaşımını mevcut bilginiz ya da kısa bir derin okumayla görebiliyorsunuz.
Yazar bunu ( Bence İrlanda'lı yazarları ortalamanın üzerinde yapan özellik bu ) hiç aşırıya kaçmadan, anlatmak istediğine büyük ve iddalı darbeler vurmadan, naif ve alttan altta aşındırdıklarıyla yerle bir ederek yapıyor. Bence bu çok saygı duyulası.
Çok hissederek ve içine girerek okuduğum bir kitaptı. Çok beğendim.
Hayattaki deneyimlerimden de tecrübe ettiğim bir gerçek; İster en yakınınızdakilerden olsun, isterse aynı dili konuşmadığınız insanlardan, insanın insana yaptıkları ya da yapmadıkları kadar yaralayan bir şey yok bu dünyada. Bu kitapta incelikle ve güzel bir edebi dille bunu anlatmış.
Okuma sürecinde farklı tahminler kurgulayıp farklı sonlar hayal etsenizde, bir mektupla alt üst oluyorsunuz.
Yazarın yeni kitabını da edindim. Bakalım aynı tadı sunabilecek mi?
Reader Follow Recommendations
Can sıkıntısının insanları nasıl delirtebileceğini ve deliliğin bir çok rengini, usta bir kalemden okumanız için harika bir kitap.
Latin yazarların dünyayı algılama ve anlamlandırmalarını okumaya bayılıyorum. Bunun yanında, Roberto Arlt'ın kısacık hayatının 28-29 yılı içinde bunları yazmış olması ayrı bir hayranlık konusu tabi ki.
Sri Lanka’lı olan ( Biz eski adı, yani Seylan olarak biliyoruz- ilk defa bu kitapla ülkenin edebiyatına tanık olmuş oldum ) Shehan Karunatilaka’nın 2022 yılında Booker Ödülünü alan romanında, Maali Almeida adında bir foto muhabirin öldürülmesi üzerinden Sri Lanka’daki iç savaş döneminde yaşanan şiddet dolu günler anlatıyor. Foto muhabirimizin cinsel eğilimi, ailesi, dostlukları, başkent Kolombo, soğuk savaş dönem kutuplarının etkileri, her şey ama her şey bu kitapta :)
Kitap için zaman kaybı diyemem ama jüride olsaydım tercihimi bu kitaptan yana kullanmazdım. Geçmiş zamanın 2. tekil şahıs hikayesiyle ( -yapmıştın,-etmiştin ) anlatılmış "her şey", biraz derinleşmeyi engellemiş gibi hissettim. Fakat okumuş olmaktan pişman değilim.
Sözlerimizin, Yazalarımızın, Kitaplarımızın Hikayesi 101
Irene Vallejo, kitabın son sayfasında, "Ancak insanoğlu yazıyı ve kitapları icat ederek yıkımın hakimiyetine meydan okudu" cümlesiyle birlikte, son paragrafı bu kitapta ne anlattığını özetlemiş.
Bu hikayeyi adadığı o onüç satırlık yazının satır aralarını artık bildiğim için, benim -şunu anlatıyor, buna dikkat çekiyor" şeklinde bir kaç kavramla bu kitabı tarifleyebilmem, sanki haksızlık edeceğim ( kesinlikle edeceğim ) düşüncesinden kurtulamıyorum. Bu nedenle; bu yazdıklarımı sadece kitaba yönelik iştahınızın artması için yazdığımı, yoksa kitabın bunun on milyon kat fazlası olduğunu bilmenizi isterim.
Büyük İskender ve İskenderiye kütüphanesiyle başlayan serüven, ilk dönem hristiyan dönemi parantezinde, tüm insanlık tarihine ( geçmiş - bu gün ) gidip gelerek, papirüsün, parşömenin, yazının, harflerin, kelimelerin, metinlerin, kitapların, yazarların, kütüphanelerin, kitapçıların, kadınların, erkeklerin özetle bizim edebi tarihimizi kaleme almış. Bununla birlikte bir çok başucu eserinin, rosetta taşı misali kodlarını anlatmış.
Kadar keyifle ve öğrenerek okudum ki, bana Harari'nin Homo Sapiens'ini anımsattı. Orada bizim hikayemiz vardı, burada sözlerimizin hikayesi var.
Tüm kitaplarınıza ara verin, bunu okuyun ve kaldığınız yerden/ kitaptan devam edin. Sonrasında okuduklarınızdan daha fazla keyif alacağınızı garanti ederim...
Gerilimin eğlencesi
Brigitte Aubert'in korku / gerilim / polisiye türünde yazdığı, anlatımı eğlenceli, okuduğunuza pişman olmayacağınız romanı.
Katil ile evin hizmetçisi arasında, günlükleri üzerinden yapılan iletişimle tasarlanmış bir kurguya sahip. Bu hem tempolu bir okuma deneyimi oluşturmuş hem de katilin kim ( tahmin etmek zor olmadı benim için ) olduğundan çok, olay örgüsünü merak etmemizi sağlamış.
Ben fena bulmadım
"Olacağımız nisyan olmuşuz çoktan"
Kitabın arka kapak yazısı Mario Vargas Llosa'nın bu cümlesiyle başlıyor. "Nisyan’ı ona ihanet etmeden özetlemek çok zor, çünkü tüm büyük eserler gibi aynı anda birçok şey."
Nisyan'ı bir şeylerle tanımlamak gerçekten çok zor. Bu kitap aynı zamanda;
Baba - oğul anlatısı,
Aile anlatısı,
Bir ülkenin bir döneminin anlatısı,
Benzer zamanlarda bizim, yani ülkemizin anlatısı,
Kahramanların süper güçlere ihtiyacının olmadığının anlatısı,
İnsanı / insanlığı sevmenin nasıl çiçeklenebileceğinin anlatısı,
Bir oğulun babasının unutulmaması için içindeki öfkenin bitmesini beklemesinin anlatısı,
Yaşam içinde neyi seçersek o olduğumuzun anlatısı,
...
ve bir çok şey.
Nisyanın kelime anlamı; unutma, unutuluş ( TDK'ya göre ) demekmiş.
Hector'ların, Uğur'ların, Çetin'lerin, Gaffar'ların, Bahriye'lerin ve onlarca, yüzlercesinin neden nisyan olmamasının anlatısı.
Daha öncesinde çocuk kitapları yazmış Şilili yazar María José Ferrada’nın ilk romanı. Bir baba-kız ilişkisi ekseninde, babanın mesleği aracılığı ile dünyayı tanıma hikayesi. Beraberinde seksen ortalarının Şilisi ve Pinochet dönemi.
Roman kısa olmasına rağmen usul usul bir çok konuyu sorgulamanıza neden oluyor. İlginç ve yer yer güzel bir baba kız ilişkisi hikayesi altında, küçük kızın satışları artırmak için nasıl istismar edildiğini keşfediyorsunuz. ( kesinlikle cinsel bir istismar yok )
Belki biraz fazla alt metin okuma gibi olacak fakat ben, günüzüm anne babaların para, ün, belki daha fazla tık vs. için çocuklarını kullanmasına karşı bir eleştiri olarak yerleştirdim hafızama. ( Tabi ki gerçek anlamda dünyada çocuk işçiler var ve bu hızlıca çözülmesi gereken çok önemli bir sorun). Yazarın pedagojik altyapısı bunları aktarmaya müsait gibi.
Bakalım siz okuduktan sonra ne hissedeceksiniz acaba?
Perulu yazar Ricardo Sumalavia'nın üç kollu bir babanın ölümüyle başlayan ve esrarengiz bir hikâyeye dönüşen bu kısa romanını iceberge benzettim.
Üst tarafta gerçek üstü ve sizi eğlendiren bir hikaye. Sonra üçüncü kolun oluşturduğu freudyen bir katman. En sonda da hiç çözülemeyen matematik problemleri gibi bir polisiye hikaye şeklinde anlatılmış "ben kimim" sorunsalı.
Kitaba iyi ya da kötü diyemem. Okuma keyfi adına fena değil. Lakin yukarda tanımadığım olay örgüsü içinde "amaç" konusunda eksiklikler olduğunu düşünüyorum. Kitapta bir çok şeyi keşfedebiliyorsunuz ama yazarın neden bunları böyle bir yolla anlatmış olduğunu, bu katmanların bağını bulamıyorsunuz.
Yazar hakkında karar için diğer kitaplarının çevirisini beklememiz gerekecek sanırım. Ben biraz baktım. Uzun kitabında da benzer örgüler gördüm ( hatta Cüce bile var ). Umarım Latin edebiyatı soslu bir Kafka anlatısına evrilir.
Bu ay üst üste güzel kitaplar denk geldi. Ya da getirdim, bilmiyorum. Agota Kristof'un diğer kitaplarını okuyup bunu en sonra bırakmışım. Muhteşem bir yazar finali oldu benim için. Gerçi olsa, Lucas ve Claus maceralarını hiç sıkılmadan her gün okuyabilirim.
Büyük Defter - Kanıt - Üçüncü Yalan, 3 kitaplık bir serinin toplanmış formu. 2. Dünya Savaşı hikayesiyle başlıyor. Sonra Stalin ve Sovyet dönemini, Macar ayaklanmasını ve 90'ların başını ( SSCB'nın yıkılmasını - Macaristan 2-3 yıl önce ayrılmış olması lazım ) konu alıyor. Bu 50-55 yıllık dönem, merkezinde Aile olan hikayeye çok güzel fon oluşturmuş.
Yazar ilk kitapta, ikiz erkek kardeşlerin hikayesiyle başlamış ve her yeni kitapta hem dilini hem de kurguyu mükemmelleştirmiş. İlk kitapta dönemin ruhuna uygun olarak çok fazla trajedi var. 2. kitap daha çok hayaller ve özlemler üzerine olmuş. 3. kitapta ise perde aralanıyor. Bütün hikayenin örgüsü o kadar iyi ki, polisiye romanmış gibi sürekli bir sonraki sayfayı merak ediyorsunuz.
Kitabı okumadan önce bazı okuyucu yorumlarını okumuş ve dinlemiştim. İlk kitaptaki bir çok "ağır" olaya bu kardeşlerin tanıklık etmesi, soru işareti olarak belirtilmişti.
Ben bu konulara ikinci kitabın sonunda ve üçüncü kitapta cevaplar buldum. Kitabın etkisinden hiç bir şey eksiltmediğini belirtmek isterim. Üstelik yazarın kurgu kabiliyeti konusundaki taktirimi bir seviye daha artırdı.
Daha fazla şey yazmak isterim kitap hakkında ama spoiler olmaması için burada bitireyim.
Unutmadan, ertelemeyin, hemen başlayın. :)
MKMML
“Zavallılar - Poor Things", Alasdair Gray'in alternatif tarih, gotik mizah, bilim kurgu, toplum eleştirisi, bir çok gönderme ve sembolizm -özetle; karmakarışık ama inanılmaz güzel ve keyifli romanıdır.
Kitap hafızası ve kimliği değiştirilip tekrar canlandırılan ve Bella Baxter adıyla anlatılan genç bir kadın hikayesiyle başlayıp,
Kitapları yarım bırakma huyum olmaması ve sayfa sayısının azlığı sayesinde ( “az kaldı, az kaldı “ iç motivasyonuyla tabi ki ) bitirdim. Fakat bu kitabı anlamlandırmayı başaramadım.
Kahramanımız Alman asıllı, Londra’da yaşayan ve cinsiyet değiştirmiş bir kadın ( Yani ilk cinsiyeti kadın ). Kitap, doktorunun odasında monolog formunda, değişim sürecine gelmeden önceki yaşadıklarının ve hissettiklerinin anlatımından oluşuyor. ( Kitabın arka kapağı üfürme yani ). Bu anlatımı o kadar yoğun ve yüksek perdeden yapıyor ki; siz empati kuramadığınız gibi bir de yoruluyorsunuz. Ayrıca yazar her şeyi koymaya çalışmış bu içeriğe. Irkçılık, cinsel şiddet, kadının toplumdaki yeri, aşklar, yasak aşklar, seks vs. yani aklınıza gelebilecek ne varsa.
Özetle ben beğenmedim. Bunu postmodernizmin içerik özgürlüğü ya da kara mizah denemesi olarak da olumlalamam. Bence sorun hikaye anlatıcılığında.
Hayat, keşke Calvino'nun masalları gibi olsa. Ne yaşanırsa yaşansın, onları sakin bir kabullenişle ve mutlu bir sonla birden bire bitse. Tüm insanlar için.
Sosyal Tarih
Sosyal tarih konusunda ülkemizdeki en önemli bir isimlerden biridir ( belki de en önemlisi ) Reşat Ekrem Koçu. Eserleri genellikle sadece tarihî olayları değil, aynı zamanda toplumun günlük yaşamını, kültürünü ve geleneklerini de içermektedir. "İstanbul Ansiklopedisi" adlı bir eser yazmaya başlamış fakat hem ömrü hem de parasızlık nedeniyle bitirememiştir. Bu eser, İstanbul'un sadece politik tarihini değil, aynı zamanda sosyal, kültürel ve ekonomik yönlerini de kapsayan geniş bir bakış açısını yansıtır.
Koçu'nutu okuduğunuzda, sokak isimlerinden, mahallelerden, kahvehanelerden, eski mesleklerden ve geleneksel yaşam tarzlarından ayrıntılı bir şekilde bahsettiğine tanık olursunuz. Bu, onun sadece tarihî olaylara odaklanmak yerine, toplumun günlük yaşamındaki değişimleri ve gelişmeleri anlama çabasını yansıtır. Onun eserleri, geçmişin toplumsal dokusunu ve İstanbul'un kültürel zenginliklerini anlamak isteyenler için değerli bir kaynaktır.
Mutlaka şans verin. Evet çok fazla eski kelime var. Her ne kadar günümüz türkçesine çevirdiğini söylese de, bahsettiği "günümüzün" bundan 50 -70 yıl öncesi olduğunu unutmayın. Neyse ki kitapta sözlük var. Bir parmağınızı o alana koymanız yeterli.
Çok beğendim. Aslında "yeni" yerli yazarlar konusunda deneyimli olduğum söylenemez. Bu kitaba da ilgim, yazarın kurgu karakter için yapay zekaya resimler çizdirip, bununla ilgili retrospektif kataloğu hazırlamış olduğu haberiyle oluştu. Açıkcası bu kadar seveceğimi de düşünmemiştim. Şimdi ise az okunmuş olmasına birazcık şaşırıyorum.
Neyse, benim gözümden kitaba geçeyim;
Kitap, Oedipal kurgu bir karakterin ( ressam ) hayatını, ailesini, dramlarını ve aşklarını anlatıyor. Fakat bunun yanında siz, Osmanlı'nın son ve yeni Cumhuriyetin ilk 50 yılının sanat dünyasının, sosyal olaylarının ve politik ilkiminin gerçeklerini Vasıf'ın hayatıyla birlikte öğreniyorsunuz.
Mutlaka okumanızı tavsiye ederim.
Bir kadının kocasını öldürmesiyle başlayıp, derinlemesine bunun nedenlerini anlatan bir novella. Yazar bunu nasıl yazdığını da önsözde anlatmış. Neredeyse hiç virgül kullanmadığı için kısa olmasının yanında, tempolu da bir okuma imkanı sunmuş.
Kitabın ortalama notu bana biraz yüksek geldi. Calvino ve bir çok kişi, yazar hakkında oldukça pozitif ve güçlü feminizm sergilediğine yönelik yorumlarda bulunmuşlar. Fakat ben öyle hissetmedim. Sanırım bu kadınsal bir sezgi. Bu nedenle böyle düşünüyor olabilirim.
Ölen kim?
Thomas Mann bu novellasında, Goethe'nin Venedik'de başlattığı devri, yine bir Alman ekol olarak Venedik'te bitirmiş, klasisizmi Aschenbach ile birlikte öldürmüş. Ayrıca da finalde Phaedrus'a güzel bir cevap da vermiş.
Kafka Kafası
Uzunnnn aralıklar vererek tekrar tekrar Kafka okuyorum. Okurken algı dümenizi Kafka yazısına kadar çevirirseniz; her seferinde bambaşka bir dünyada buluyorsunuz kendinizi. Ne anladığınız ise "Dönüşüm" evriminizin size sunduğu ile sınırlı. Krall :)
Göçmek mi zor, göç edilen yerde yaşayan olmak mı?
Değerlendirmeyi yaparken haksızlık etmeme konusunda kendimi zorlamaya çalışıyorum. On yıl önce okusam daha fazla empati kurabilirdim. Her ne kadar içerikteki olayları onaylamasamda bilinçimin derinlerinden, göç alan yerdeki yerleşikleri de anlamam gerektiği konusunda itirazlar gelişti.
Bu coğrafyanın, bu zaman için, bu kitap konusunda rolüde belki budur.
Epik İlyada'yı bütünler mi?
Bende öyle bir duygu uyandırmadı. Üstelik biraz da basit buldum. Özellikle bu kadar ezik bir Patroklos, hikayenin değerini düşürmüş gibi geldi.
Oysaki romanlaştırmak adına konu seçimi bence
Kitap, 30 yıllık bir süreci kişi, aile ve toplum katmanında çok akıcı bir dille anlatıyor. Hatta ilgili dönemlerdeki genel dünya gündemlerini de gözünüzün içine sokmadan hatırlamanızı sağlıyor. ( örneğin Astrid kısmında 11 Eylül sonrası güvenlik konularını, Anton'da küresel ısınmayı...).
Çok sevdim.
Ek: Bob ile ilgili kısma ayrıca bayıldım. :)
