Bana gösterdiği belki de zayıf ilgi, yılmış, dışlanmış, bahtsız bir çocuğa sunulan babacan bir sevgi gibi geliyordu bana. Beni ağlarken gösterdiği özen, beni o zamana kadar bunaltan kayıtsızlıkla öylesine çelişiyordu ki zincirlerini koparmış ve neredeyse şımartılmış bir halde yaşamanın çocuksu minnetini gösteriyorum.