Bünyamin
@Ebr_ibahar
...kuşlar ölür, sen uçuşu hatırla.
İletiler şahsıma aittir.
Akdeniz Üniversitesi
46 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Ben gökyüzüne aşığım,
Batarken güneşin son ve sıcak öpücüğüne.
Hislerimi yansıttığını zannettiğim,
Beyaz ve siyahın tonlarını kaldıran bulutlar...
Özlem duyduğum güvercinlerim uçuşur,
Zihnime kazılı hayalinle.
Ve ben hiç olurum, törpü olurum sevdama...
Hz.Yunus gibi ab-ı hayat göğüne uçarım,
Ararım Tuba dallarında,.
Varsın başkasının elinden içelim,
Kevser'in serin suyunu...
Anarak başlayayım mısralarımı...
Nasıl başlarım bilmiyorum,
Ortası ve sonu karanlığa gebe eserin.
Rüzgarım eksik yâr'dan düşmeme...
Düşlerim,pişmanlığımı kusuyor,
Kurulan samimiyetsizlik yollarının...
Çöküşen yağ tabakalarının ardındaki nefsim...
Panzehirsiz, geçmiş yılanı kalbimin,
Kaç tetik inecek, sağdan sola yönlerin...
Kar var mı ? Yolda mı kalacak donan benliğim.
Ya hasret ! Bakacak mı ardımızdan ?
Sen..!
İçimde büyüttüğüm sıcak buz..
Değme bahar bulutlu, mürekkep ellere...
Sıçramasın, sökülürken dişlerin.
Ne gönlümde ne de soframda var yerin.
Kaç tetik inecek daha düşlerde kirpiklerin,
Kar var mı ?
Yolda mı kalacak ?
Katlanan ne kalbim ne umut
Sevdiyse eğer sümbül, goncayı
Bitiverir, geniş omuzlu çınar diplerinde
Kalemini yollar, kağıdını verir,
Kovan kovan bal tattıran şeyhe.
Bükülür, gökkubesiz sonsuz en'lere
Serilir; beyaz ve pamuk örtülere
Seven de sevdirende aynı gömleğe asılır.
Toprak olur, yaş olur filizlenir ruhlar.
Okur Takip Önerileri
Anlayamazsın yatmadan,
Issız gecenin koynuna.
El ele dolaşmadığımız koylarda bilemezler...
Tutulan sadece ay değil bu gece,
Sanırım... Boynumda tutulmuş..:)
Harcanıp gidiyor, ömür dediğin.
Bir insan ömrünü neye vermeli ?
#hasretgültekin
Havalandın benden gökyüzüne,
Bulutlara eşlik etsin diye uçurtmam...
Koşarken kendimi çakıl taşlarında,
Ellerimi kana buladığım,mezarlık yolundaki gibi.
Dümdüz olmuş şimdi, asfalt dökülmüş anı ve çocukluğuma...
Sert rüzgarlara kafa tutan, parmaklarımdaki ip yanığı ve acı.
İnadına kavradığım bobinim kadar uzun artık,
"Ben"sözcüğüne yoldaş etmek istediğim, sen...
Dünden kalmış değil, içini çekmiş yürek..
Nefesimi her boşaltıştaki sızı,
Biraz daha hatırlatıyor, uzaklık ve özlemi...
Değebilir gözlerine kuzgun pençeler,
Dokunabilirler, yağmur ıslağı kirpiklerine,
İşte ben bu ve bunlardan ibaret;saf ve alçak,
Hiç olmadığı kadar masum takıntılarım..
Birçok kez buruşturulan "Keşke" yaprakları,
Üst üste isabet etmekle kalmıyor, yarama...
Parmak aralarımda saklı yalnızlığın delilleri,
Ilgıt ılgıt alıyor, mızmız çocuk oyuncaklarını.
Asma kilitler engel değil, senden kopmama.
O sevdirdi, o kıracak kıraç dağ eteklerindeki,
Cemre düşmüş yaprak dallı buzu...