" Hedonik gelenek mutluluk için haz odaklı bir yaşam öngörüyordu. Bir kişi neşe, haz, keyif, uyarılma gibi olumlu duyguları daha sık; acı, keder, üzüntü, ve kaygı gibi duyguları daha az yaşıyorsa , yaşam koşulları da mükemmelse mutluydu. Ödamonik gelenek ise hazza odaklanmanın doğru olmadığını, bunun yerine erdemli bir yaşam sürmenin ve gerçek benliğe uygun davranmanın insanı mutlu edeceğini söylüyordu."