İnsan olmak;
Şu hayatımda en büyük servetim ne biliyor musun? Gece olunca kafamı yastığa koyduğum zaman anında uykuya dalabilmem. Bu ne demek bilir misin? Geriye dönüp her baktığımda hesabını veremeyeceğim, yüzlerine bakamayacağım ve utanacağım hiçbir şeyim ve kimsem yok demektir. Sık sık yaşadıklarımın muhasebesini yapan biriyim. Ne yaşamışım, kime ne yaşatmışım? Insanların acılarında ve gözyaşlarında bir sorumluluğum ve kusurum var mı? Biliyorum, şu yaşadığım ömür bir gün karşıma çıkacak ve bana yaşadıklarımın hesabını bir bir soracak. İşte o zaman vicdanım rahat olarak, "Üzüldüm ama üzmedim. Kırıldım ama incitmedim. Haksızlık gördüm, mazlum oldum ama zulmetmedim. Kimseyi yarı yolda bırakıp gitmedim. Kimsenin acısına, yangısına ve yarasına gülmedim. Evet, eksildim, eskitildim fazlasıyla. Çok zaman nefessiz kaldım ama hiç kimseyi yaşarken öldürmedim. İşte benim heybemdeki servetim. Belki satsam para pul etmez ama bu servet beni faz- lasıyla insan eder. Ve şu zamanda insan olmak, her şeye değer.