Daha önce birkaç mustafa kutlu hikayesi okumuştum, izdiham dergisindeki köşesini de takip ederim ama Nur dan sonra böylesine bir "derin anlamlar bütünü" görmedim. Kitap size anlattığından başka şeyler çıtlatıyor gizli kapaklı, olaylar birbirine gayet uyumlu bağlanmış ama birşey eksik diyorsunuz yani eksik işte ,ta ki "Son" a gelene kadar. Diyorum çıkacaklar, yok cidden çıkacaklar ama olmuyor,içim burkuluyor,Süleyman'ın tuğla ocağında kana bulanmış bileklerini şakaklarıma dayıyorum,o kalabalıktan geçecek olan beyaz üniformalıları bekliyorum,armudu da yese miydim? Yok olmaz ,gören olur ama durun yahu çakım nerede? Arkamdaki karanfillere kulak asmıyorum, delirmiş onlar! Ah ne olsaydı ne olsaydı da harcanmasaydım. Bozuk para mıyım ben...
