Elif simru üzen
@Elif_simru
L-1485
Hayat boyu öğrenci
6 Eylül 2004
58 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Çok sevindim. İnsanların kanını emiyordunuz, şimdi sizinkini emecekler! Mükemmel!"
Okur Takip Önerileri
"Ölüyorum ve bunun bilincinde olma cesaretine sahibim."
"Acıyı küçümsersiniz, ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız vakit en yüksek perdeden inlersiniz!"
"Sonuçta maddi ya da manevi bir pisliği bir yerden kovsanız da başka bir yere sıçrayacaktır."
"Kadınlardan ve aşktan daima tutkuyla, heyecanla bahsederdi; ancak bir kez bile âşık olmamıştı."
Bazı duygular gibi aşk da söze aşikâr olunca âcizleşirdi.
"Şunu da iyi bil ki; kaynağı huzur olan nehirlerin suları billur akar."
Aziz Bey emekliliği çoktan gelip geçtiği halde, hayat ona "çalış!" Diye emrettiği için, üstüne cam kestiğimiz çelik bir masada, aynı defterleri doldurup dururken, bir gün tıkanır ve yığılır kalırdı.
Böylece herkesinki gibi bir hayat yaşamış olurdu.
"Aziz Bey'in dramı Maryam'la başlar. Çünkü ona aşık oldu. Bu aşk, kör bir göz, felçli bir sağ kol, terleyen bir kalp gibi, ona hep acı verdi ama onunla birlikte yaşadı."
Burnu havada, başı dikti hep. Başka türlü yaşamayı beceremediyse de, o gece Haliç'in kirli sularına bakarken anladı ki aslında hep öyle sanmış. Oysa şiddetle yanlışmış. Ve yine anladı ki hayatı zaten tümüyle bir yanılgıymış.
"Her gece bir dünya yaratılıyordu... dostluklar kuruluyor, düşmanlar ediniliyordu."
Sayfa 201Kitabı okudu
