Hak, hukuk, adalet dediler sözde,
Her şeyin en şeffaf yankısı dilde,
Aslı, madalyonun öbür yüzünde,
Hayat, bile bile yanlış yaşandı...
Veda için doğmadık mı hayata?..
Ufka bak...
Hüv-el Baki!!!
Al yüreğim senin olsun, neye yarar?..
Bizimkisi duyguların oyunu
Pembe hayaller yutar insanı,
Önümüzde uçurumlar...
İnsan toprak için süslenir,
Güzelleş biraz...
Okur Takip Önerileri
Akıl ardı etme ilâhi lütfu,
Sevmek dayanışmak için umuttu,
Helal zeminlerde fidanlar tuttu,
Benimle bu yolu, yürürsen eğer..
El değmedik ümitlerin üzülür,
Çok geçmez, dizlerde derman çözülür.
Has bahçeler kurur, bağlar bozulur,
Gönülden Mevlâ'yı sildiysen eğer...
Hayat muğlak çizgi, hep uçurumlar,
Düşme rehavete, imtihanın var...
Yeis ve korkaklık erdemi boğar,
Sabret, gece gider, o şafak doğar.
Lisan kifayetsiz görüntüde nem,
Neyin kavgasını vermekte ülkem?..
İnsana, insanı anlatabilsem,
Kalemler susardı azametinden...
Duygularım kara sevdanın bestesinde,
Kayasını bulmuş yosun gibiyim,
Hayatım son bulur kopartılırsa,
Sana, işte öylesine vurgunum..
Duygusal, alıngan ve gamlıyım,
Ama kara sevdalıyım yâr...
Gel gel diye çağıran ,
Daveti var gözlerinin...
Baharında bozuldukça bağlarım,
Haksızlıklara hep bakar ağlarım.
Neyi çözecekse şu gözyaşlarım,
Başka yumaklarda çile sararım.
Sistemde yanlışlar değişmedikçe,
Huzursuzluk bitip kan dinmedikçe,
Eşitlik, adalet hâlâ yitikse!
Ben, neyi kaybettim , neyi ararım?...
Efkâr üstü efkâr yine bu gece.
Gönül tezgâhımda seni dokudum.
Dalsam, gözlerinin ummalarına,
Dipsiz ötelerden aşkı okurdum.
Yazın ben kendimi hiç yalnız hissetmem.
Onun sayesinde.
O hep yanımdadır.
Kimseye görünmeden bana hep eşlik eder.
Yanımdan hiç ayrılmaz.
Yürürken yanımdadır, koşarken yanımdadır, ben durunca o da durur.
Bir kötü özelliği var ne yazık ki,
Gölgem konuşamıyor.
Başkaları olmadan yaşamak zor, başkalarıyla birlikte yaşamak da zor. Yaşamak hep zor.
Sessizliği severken bir gevezeyle yaşamak, köy hayatını severken şehir hayatını seven biriyle yaşamak, gündüzü severken geceyi seven biriyle yaşamak, kuzeyi severken güneyi seven biriyle yaşamak, eti çok pişmiş severken az pişmiş seven biriyle yaşamak...
"Bizi dinleyecek kimse olmadığı için yazı yazıyoruz. Edebiyat olmasaydı, yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir zaman öğrenemeyecektik."
#GeorgesPerros
İnsan kalbinin tahammül edemeyeceği hiçbir felâket yoktur.
